پس از او؛ يزيد بن مهاجر به ميدان نبرد شتافت و با تير، پانزده نفر از لشكريان عمر ملعون را كشت، او در پيشگاه امام حسين عليه السلام رجز مي خواند و مي گفت:



أنا يزيد و أبي مهاجر

كأنني ليث بغيل خادر



يا رب اني للحسين ناصر

و لابن سعد تارك و هاجر



من يزيد و پدرم مهاجر است؛ من مانند شيري هستم كه از شدت حمله در منزل خود نيزار، قرار گرفته است.

اي پروردگار من! من يار و ياور امام حسين عليه السلام هستم؛ و ابن سعد را رها نموده و ترك كرده ام.

كنيه ي او ابوشعثاء و از طايفه ي بني بهدله - شاخه اي از قبيله ي كنده - بود [1] .