سيد بن طاووس رحمة الله گويد:

پس از او؛ سويد بن عمرو بن ابي المطاع به ميدان نبرد شتافت. او كه شخصي شريف و بزرگوار بود و نماز بسيار مي خواند، مانند شير شجاع خشمناك حمله مي كرد، و در مقابل حملات سخت دشمنان مقاومت نموده و شكيبايي مي كرد، او در اثر زخمها ناتوان شده و در ميان كشته شدگان بر زمين افتاد.

ضعف و ناتواني بر او غلبه كرده بود و حركتي نداشت وقتي از آن ملاعين شنيد كه مي گويند: حسين عليه السلام كشته شد. با حال ضعف، خود را به زحمت انداخته و كاردي از ميان كفشش بيرون آورد و با آن، شروع به جنگ نمود تا اين كه كشته شد، رضوان خدا بر او باد.