سيد بن طاووس رحمة الله گويد:

سپس امام حسين عليه السلام اسب رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را كه - «مرتجز» نام داشت - طلبيد، سوار شد و ياران خود را براي جنگ آماده كرد.

راوي گويد: عمر سعد لعين جلو آمد و تيري به سوي اصحاب امام حسين عليه السلام پرتاب كرد و گفت: اي مردم! نزد امير گواهي دهيد كه من اولين كسي بودم كه به سوي حسين تير انداختم.

به دنبال آن، تيرها مانند باران از طرف سپاه اشقيا به سوي اصحاب امام حسين عليه السلام باريدن گرفت.

امام حسين عليه السلام به اصحاب خود فرمود:

قوموا رحمكم الله! الي الموت الذي لابد منه، فان هذه السهام رسل القوم اليكم.

خداي شما را بيامرزد! برخيزيد و به سوي مرگ - كه چاره اي از آن نيست - پيش برويد، زيرا كه اين تيرها پيام آوران اين گروه هستند كه شما را به جنگ مي خوانند.

پس از آن؛ اصحاب امام حسين عليه السلام حمله نمودند. ساعتي از روز، با حملاتي مكرر جنگيدند، تا اين كه جمعي از ياران امام حسين عليه السلام كشته شدند.

سيد بن طاووس رحمة الله گويد: در اين هنگام؛ امام حسين عليه السلام دست مباركش را بر محاسن شريفش زد و فرمود:

اشتد غضب الله علي اليهود اذ جعلوا له ولدا، واشتد غضب الله علي النصاري اذ جعلوه ثالث ثلاثة، واشتد غضبه علي المجوس اذ عبدوا الشمس و القمر دونه، و اشتد غضبه علي قوم اتفقت كلمتهم علي قتل ابن بنت نبيهم.

خشم و غضب خداوند بر جماعت يهوديان موقعي سخت شد كه براي خدا فرزندي قائل شدند، و خشم و غضب خداوند بر گروه نصاري وقتي سخت شد


كه خدا را سومين سه قرار دادند (يعني گفتند: خداي ما سه تا است: عيسي، مادرش، خدا)، و خشم و غضب خداوند بر طايفه ي مجوس زماني سخت شد كه از عبادت خدا دست برداشته و به پرستش آفتاب و ماه پرداختند، و خشم و غضب خداوند سخت شد بر مردمي كه متفق القول دست به دست هم دادند و براي كشتن پسر پيامبر خود آماده شدند [1] .

علامه ي فاضل مجلسي رحمة الله از محمد بن ابوطالب روايت مي كند:

هنگامي كه تيرها از طرف سپاه عمر سعد لعين مانند باران باريدن گرفت كسي از اصحاب حضرت نماند مگر اين كه تيري بر بدنش اصابت كرد.

گفته شده: چون اصحاب امام حسين عليه السلام از طرف سپاه عمر لعين تيرباران شدند، اصحاب حضرت كم شدند، و در اين حمله، پنجاه نفر از ياران حضرت كشته شدند. [2] .

سيد بن طاووس رحمة الله گويد: پس از آن؛ امام حسين عليه السلام فرياد زد:

أما من مغيث يغيثنا لوجه الله؟ أما من ذاب يذب عن حرم الله؟

آيا كسي هست كه براي خدا ما را ياري كند؟ آيا كسي هست كه دشمنان را از حرم خدا دور سازد؟ [3] .