اولين گروهي كه از كوفه اعزام شدند گروه شمر بن ذي الجوشن ملعون بود كه با چهار هزار نفر حركت كردند، كه تعداد لكشر ابن سعد لعين با آنان، به نه هزار نفر مي رسيد.

سپس گروهاي ديگري به آنان ملحق شدند از جمله: يزيد بن ركاب كلبي با دو هزار نفر، حصين بن نمير سكوني با چهار هزار نفر، فلان مازني با سه هزار نفر، و نصر بن فلان با دو هزار نفر كه مجموعا نفرات اين لشكر به بيست هزار تن مي رسيد.

آن گاه ابن زياد ملعون، قاصدي به سوي شبث بن ربعي فرستاد و پيغام داد كه به لشكر ما ملحق شو كه ما به جنگ با حسين عازم هستيم.

شبث خود را به تمارض و بيماري زد و خواست بدين وسيله، ابن زياد از او دست بردارد.


ابن زياد دوباره پيغامي بدين مضمون به او فرستاد: اما بعد؛ قاصد من مرا از تمارض و اظهار مرض تو خبردار كرد، مي ترسم تو از جمله كساني باشي كه در اين آيه مي گويد: «هنگامي كه مؤمنان را ملاقات مي كنند مي گويند: ايمان آورديم، و چون با شياطين و پيشوايان خود خلوت مي كنند مي گويند: ما با شما هستيم، و ما مؤمنان را مسخره و استهزا مي كنيم»!! اگر در فرمان ما هستي با شتاب خود را به ما برسان.

شبث، شبانه نزد ابن زياد آمد تا به صورت او نگاه نكند و اثر مريضي نبيند. چون وارد مجلس آن ملعون شد به او مرحبا گفت و در نزد خود جاي داد و گفت: دوست دارم شخصا به جنگ اين مرد - يعني امام عليه السلام - بروي و ابن سعد را ياري نمايي.

شبث گفت: اي امير! چنين خواهم كرد.

ابن زياد پيوسته لشكرهاي متعددي آماده مي كرد و به سوي ابن سعد لعين مي فرستاد تا اين كه نفرات لشكر عمر سعد حرامزاده، به سي هزار تن از سواره و پياده رسيد.

بعد ابن زياد لعين، نامه اي بدين مضمون به عمر سعد نوشت:

من براي تو عذري در زيادي لشكر - چه سواره و چه پياده - باقي نگذاشتم، صبح و شام اخبار تو به من گزارش مي شود.

و اين تحرك و ترغيب ابن زياد، عمر سعد را بر جنگ امام عليه السلام در روز ششم محرم الحرام بود [1] .

ابومخنف گويد:

اولين پرچمي كه بر جنگ با امام حسين عليه السلام بالا رفت پرچم عمر سعد ملعون بود كه شش هزار نفر سواره نظام تحت فرماندهي او بودند. پس از او، ابن زياد، شبث بن ربعي را طلبيد و پرچمي با چهار هزار نفر سواره به او داد. بعد عروة بن قيس را طلبيد و پرچمي با چهار هزار نفر سواره به او داد. بعد سنان بن انس نخعي حرامزاده را طلبيد و پرچمي با چهار هزار نفر سواره به او داد. ابومخنف گويد:

ابن زياد، تنها از شهر كوفه، لشكري با هشتاد هزار سواره نظام ترتيب داد كه در ميان آنان، كسي از اهل شام و حجاز نبود. و اين لشكر، حركت كرد تا اين كه در


نزديكي لشكر امام حسين عليه السلام فرودآمد.