سيد بن طاووس رحمة الله (در ادامه ي نقل حركت اين كاروان) گويد:

آن گاه حضرت حركت كرده و نزديك ظهر به منزل (ثعلبيه)رسيدند، كاروان در


آنجا فرودآمد، حضرت سر مبارك خود را به بالين نهاد و اندكي به خواب رفت، چون بيدار شد فرمود:

قد رأيت هاتفا يقول: أنتم تسرعون، والمنايا تسرع بكم الي الجنة.

فقال له ابنه علي: يا أبه! أولسنا علي الحق؟

فقال: بلي يا بني! والذي اليه مرجع العباد.

فقال: يا أبه! اذا لا ابالي بالموت.

هاتفي را ديدم كه مي گفت: شما با شتاب مي رويد و مرگ به سرعت شما را به بهشت مي برد.

فرزندش علي (اكبر) عليه السلام گفت: پدر جان! آيا ما بر حق نيستيم؟

فرمود: آري! اي پسرم! سوگند به خدايي كه بازگشت بندگان به سوي اوست (ما بر حق هستيم).

گفت: پدر جان! در اين هنگام از مرگ باكي ندارم.

امام حسين عليه السلام فرمود:

جزاك الله يا بني! خير ما جزي ولدا عن والد.

اي پسرم! خداوند عالم،بهترين اجر و پاداشي را كه از جانب پدر به فرزند مي دهد، به تو برساند.