حركت امام حسين از مكه
شيخ مفيد رحمة الله روايت كرده است:
امام حسين عليه السلام روز سه شنبه، هشتم ماه ذي الحجة - يعني روز ترويه - بعد از آني كه بقيه ي ماه شعبان، رمضان، شوال، ذي القعده و هشت روز از ذي الحجه را در مكه اقامت فرمودند، مكه ي معظمه را به سوي كوفه ترك نمودند. در مدتي كه در مكه حضور داشتند افرادي از اهل حجاز، اهل بصره به جمع اهل بيت و دوستان حضرت اضافه شدند.
هنگامي كه امام حسين عليه السلام خواستند به سوي عراق حركت كنند خانه ي خدا را طواف فرمود، سعي ميان دو كوه صفا و مروه را انجام داده و از احرام حج بيرون آمده، و احرام حج را تبديل به عمره ي مفرده كرد، زيرا كه اتمام حج بر آن حضرت امكان نداشت، ترس آن بود كه او را در مكه دستگير كرده و به نزد يزيد بن معاويه - لعنهماالله - ببرند.
بنابراين، حضرت با سرعت مبادرت به خروج نمود، و با اهل بيت و فرزندان و گروه ياران و شيعيان خويش حركت كرد، و اين در حالي بود كه هنوز خبر شهادت جناب مسلم عليه السلام به آن حضرت نرسيده بود [1] .
در كتاب «منتخب» مي نويسد:
علت اين كه امام حسين عليه السلام با اين كيفيت از مكه خارج شد اين بود كه: يزيد ملعون، عمر بن سعد بن العاص را با لشكري عظيم به سوي مكه فرستاد و او را امير حجاج نموده و توليت مراسم حج را به او سپرده بود، به او دستو داده بود كه حسين عليه السلام را به صورت مخفيانه دستگير كند، و اگر نتوانست، به صورت ناگهاني او را به قتل برساند.
علاوه بر اين؛ در همين سال، سي نفر از شياطين بني اميه را در ميان حاجيان گمارده، و دستور داده بود كه در هر حال؛ حسين عليه السلام را بكشند.
از طرفي، چون آن حضرت از توطئه ي آن ملاعين مطلع شد از احرام حج بيرون
آمده و آن را عمره ي مفرده قرار داد [2] .
پاورقي
[1] بحارالأنوار: 363 : 44.
[2] المنتخب 424.