شيخ مفيد رحمة الله در كتاب «الارشاد» گويد:

امام حسين عليه السلام شب جمه، سوم ماه شعبان وارد مكه شده و اين آيه شريفه را خواند:

(و لما توجه تلقاء مدين قال عسي أن يهديني ربي سواء السبيل) [1] .

«و چون حضرت موسي عليه السلام به طرف شهر مدين رو آورد گفت: اميد است پروردگارم مرا به راه راست رهنمون فرمايد.».

سپس حضرت در مكه فرودآمد، آن گاه مردم مكه و آنان كه براي عمره به مكه آمده بودند و مردم شهرهاي ديگري كه در مكه بودند؛ پيوسته نزد آن حضرت مي آمدند.

ابن زبير نيز در مكه بود، او ملازم كعبه ايستاده و نماز مي خواند، طواف مي كرد. او هم در ميان جمعيت نزد امام حسين عليه السلام مي رفت، گاهي دو روز متوالي و گاهي هر روز يكبار خدمت حضرت مي رفت، وليكن بودن امام حسين عليه السلام در مكه براي ابن زبير گران تمام مي شد، زيرا او مي دانست تا آن حضرت در شهر مكه است كسي از اهل حجاز با او بيعت نخواهد كرد. چرا كه نفوذ امام حسين عليه السلام در مردم، از او بيشتر و آن حضرت بزرگوارتر بود [2] .