اين مقتل ساختگي گويا تاكنون يك بار به اردو و سه بار به فارسي ترجمه شده است.

1- علم الهدي رازي آن را «بحر الانساب» ناميده و مطالب بسياري در مورد فرزندان ائمه عليهم السلام بدان افزوده است. [1] .

2- به سال 1322 ق به قلم محمد طاهرين محمدباقر موسوي دزفولي و همراه با كتاب اخذ الثار في احوال المختار، منسوب به ابومخنف در 240 صفحه.

3- ترجمه ديگري از آن به سال 1405 ق به ضميمه اخذ الثار في احوال المختار در 217 صفحه انجام شده و از سوي ناشري سودجو منتشر شده است. اين ناشر عنوان «اولين تاريخ كربلا» [2] را نيز بدان داده است!!

در اين ترجمه يك مقدمه سيزده صفحه اي بسيار سبك و بي مايه، با عبارات و جملاتي سست آمده است؛ به طور نمونه در صفحه 9 مي گويد: «كسي كه در تمام وقايع بعد از پيامبر (ص) تا زمان خودش كتابهايي نوشته باشد كه اين كتابها به دست شيخ طوسي و نجاشي رسيده باشد، مقام او بسيار عالي محسوب مي شود»! بي پايگي و سستي اين مطلب به قدري است كه نيازي به توضيح ندارد.

در صفحه 15 آمده است: «نصر بن مزاحم كه از تاريخ نويسان معروف قرن اول هجري بود...» روشن است كه درگذشت نصر بن مزاحم به سال 212 قمري است، يعني وي از مورخان قرن دوم و اوايل قرن سوم بوده است.

در صفحه 6 مي گويد: «از ابومخنف دو كتاب مستقل به نام صغير و كبير معروف است». اين چگونه معروفيتي است كه احدي از صدر اسلام تا زمان ايشان، اين سخن را نگفته است! و...

در اين مقدمه سخنان بزرگان درباره ابومخنف ذكر شده؛ ولي كوچكترين اشاره اي به ساختگي و جعلي بودن اين مقتل نشده است. البته از ساختگي بودن اين مقتل مطلع بوده اند، چرا كه قسمتي از گفتار مرحوم نوري و حاج شيخ عباس قمي را درباره ي اين مقتل در صفحات 12 و 13 نقل كرده اند و بدين سان اثري مجعول و بي پايه را به مؤلفي بس جليل القدر نسبت داده اند و حال آنكه هرگز اين اثر از قلم او نتراويده است.