اين خصوصيات را انسان از بدو تولد به وسيله پدر و مادر و مربيان كسب مي كند و عوامل تربيتي و محيطي روي او اثر مي گذارد و يا بعدا با تلاش خود بدان مي رسد. بديهي است كه هر اندازه زمينه هاي تربيت در فرد قوي تر باشد و از مربيان بهتري برخوردار باشد و خود نيز تلاش بيشتري نمايد رشد و تكامل زيادتري خواهد يافت و كمالات بيشتري كسب خواهد كرد با توجه به اين مقدمه يكي از ابعاد شخصيتي رهبري قيام عاشورا كمالات و فضائل معنوي اوست كه از بالاترين كمالات وراثتي و بهترين بهره اكتسابي برخوردار بود. حضرت سيدالشهداء در فضايي نوراني و با صفا رشد و نمو يافت و تحت تعليم مربياني عالم به مباني تربيت قرار داشت، آموختن علم از لبان وحي و نوشيدن شير از سينه عصمت و طهارت همه نوع استعدادهاي نهفته را در وجود او به فعليت درآورده و آن چنان به آداب و سنن الهي مؤدب گشته بود كه در عظمت و كرامت و نماي روحاني نمايانگر كمالات جد و پدر و مادر خويش بود.

او از نظر پدر مادر و آباء داراي بهترين وراثت است. جدي چون رسول الله (ص) افضل پيامبران و اشرف اولاد آدم (ع) و پيامبر خاتم و رسول بر جن و انس و پدري چون علي مرتضي (ع) كه در آفرينش از نبي اسلام جدا نيست. شخصيتي كه قبل از هر كس در سن كودكي به اسلام گرويد و پروانه وار دور شمع وجود پيمبر از وي حراست نمود و در پيش برد مكتبش از هيچ كوششي دريغ نورزيد و هميشه تا پاي جان ايستاده بود و آخرين كسي بود كه پس از رحلت آن حضرت بعد از انجام مراسم تدفين او را در قبر نهاد و از او جدا شد و مادري چون فاطمه زهرا (س) سيده ي زنان دو جهان از اولين تا آخرين.

روح بزرگ حضرت حسين (ع) در دامن عصمت مهد نبوت آن گونه تربيت شد كه در برابر حوادث سهمگين روزگار نه تنها نشكست بلكه كوه مصائب را در آسياي اراده اش به خرد و خمير تبديل كرد. درخشش مقامات نفسانيه و صلابت كم نظير حضرت در صفحات تاريخ، عقول همه سياستمداران و انديشمندان روزگار را متحير ساخته است.