يحيي و يارانش وارد سرزمين جوزجان شدند. حاكم جوزجان مردي به نام حماد بن عمرو سعيدي يا به قول طبري، سعدي بود. وقتي نصر بن


يسار، استاندار خراسان، فهميد كه يحيي پس از درهم شكستن قواي آنان در جنگ ابرشهر، به هرات و از آن جا به جوزجان رفته است، قوايي به تعداد هشت هزار مرد جنگي به طرف جوزجان گسيل داشت. اين نيروها در نواحي ارغوي، در سرزمين جوزجان، به نيروهاي يحيي رسيدند.

در اين موقع، دو تن از سران معروف آن سامان،به نام هاي ابوالعجارم حنفي و خشخاش ازدك، از شيعيان بودند، به قواي يحيي پيوستند. خشخاش پس از شهادت يحيي، دستگير شد و به دستور نصر بن يسار، دست و پايش را بريدند و او را به شهادت رساندند.

فرمانده ي نيروي دشمن مردي به نام سليم بن احور بود. او ميمنه ي لشكر خود را به سورة بن محمد كندي و ميسره را به حماد بن عمرو سعدي، حاكم جوزجان، سپرد. يحيي نيز ياران خود را با صف هاي منظم، آماده ي نبرد كرد و جنگ به شكل وحشتناكي درگرفت. [1] .