جمعي از بزرگان با زيد عليه السلام ملاقات كردند و از ظلم و ستم بني اميه و عمال آنان شكايت نمودند. آنان اصرار داشتند كه زيد مدينه را ترك كند و به كوفه بيايد و گفتند: ما چهل هزار مرد جنگي داريم كه در كنار


تو قيام خواهند كرد و عهد و پيمان محكمي با زيد بستند و تأكيد داشتند كه هرگز تو را رها نخواهيم ساخت.

زيد گفت: من به شما اطمينان ندارم؛ مي ترسم همان گونه كه با جد و پدرم رفتار كرديد، با من هم همان كنيد. اما آنان سوگند ياد كردند كه هرگز چنين نخواهند كرد. و با تمام قوا، در راه خدا و به ياري او، جهاد خواهند نمود. [1] .