كليه ي كساني را كه در روز عاشورا، با اسب بر بدن مقدس امام حسين عليه السلام و شهدا تاختند و تعداشان ده نفر بود، دستگير كردند، دست و پايشان را بستند، از پشت بر زمين خواباندند و به زمين ميخ كردند و اسب ها را با نعل تازه، بر بدن هاي آن جانيان تاختند تا پيكر آنان درهم شكسته شد و به هلاكت رسيدند. [1] سپس بدن هاي آنان را به آتش سوزاندند. اينان عبارت بودند از: اسحاق بن حويه، اخنس بن مرثد، حكيم بن طفيل، عمرو بن صبيح، رجاء بن منقذ عبدي، سالم بن خيثمه، واحظ بن ناعم، صالح بن وهب، هاني بن ثبيت و اسيد بن مالك.

ابوعمرو گويد: ما بعدها راجع به سوابق اين ده نفر بررسي كرديم و به اين نتيجه رسيديم كه همه ي آنان زنازاده و فرزندان نامشروع بودند. [2] .

248 نفر از عاملان مهم كربلا كه در شورش كوفه دستگير شدند، همه يكي پس از ديگري گردن زده شدند. آنان در ميان پانصد نفري بودند كه در شورش كوفه بر ضد مختار دستگير شدند.

شمر بن ذي الجوشن در روز عاشورا شتري را كه مخصوص سوار شدن


امام حسين عليه السلام بود، به عنوان غنيمت گرفت و به كوفه آورد و به شكرانه ي قتل فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله آن شتر را نحر كرد و گوشتش را بين دشمنان اهل بيت در كوفه تقسيم نمود. مختار دستور داد تمام خانه هايي را كه آن گوشت وارد آن شده بود و افرادي را كه دانسته از آن گوشت خورده اند، شناسايي كنند. كليه آن خانه ها را ويران كرد و كساني را كه از آن گوشت خورده بودند اعدام نمود. [3] .