علامه اميني از مختار با اين الفاظ ياد مي كند: مرد هدايت، قيام كننده، مجاهد، قهرمان و سلحشور. سپس به عنوان سؤال مي نويسد: «آيا نسبت هاي ناروايي كه دشمنان پست، به دين و زندگي و قيام او داده اند كافي نبود؟!»

مرحوم علامه با كلماتي رسا از مختار تجليل مي كند و مي فرمايد: «هر كه با ديده ي بصيرت و تحقيق بر تاريخ و حديث و علم رجال بنگرد، درمي يابد كه مختار از پيشگامان دين داري و هدايت و اخلاص و نهضت مقدس او تنها براي برپايي عدالت و ريشه كن كردن ملحدان و ظلم امويان بوده است، قطعا ساحت مختار از مذهب كيساني به دور مي باشد و نسبت ها وتهمت هاي ناجوانمردانه اي كه به او داده اند، حقيقت ندارد. و بي سبب نيست كه ائمه ي هدي و پيشوايان ما همانند امام سجاد و امام باقر و امام


صادق عليهم السلام بر او رحمت فرستاده اند، به خصوص امام باقر عليه السلام كه به گونه اي بسيار زيبا او را مورد ستايش قرار داده اند. هميشه خدمات او نزد اهل بيت عليهم السلام مورد تقدير و تشكر بوده است. [1] .