لشكر توابين و خونخواهان امام حسين عليه السلام براي تجديد عهد و اظهار توبه و ندامت و تصميم قاطع بر قيام، راه كربلا را پيش گرفتند و به سوي تربت پاك آن حضرت و شهداي كربلا حركت كردند.

ابن اثير نوشته است: چون چشم آنان به قبر امام حسين عليه السلام افتاد، صداي ضجه و ناله شان بلند شد و همه با يك آهنگ، سرود توبه سر دادند، و آن قدر بر مزار شهيدان گريستند كه نظيرش تا آن روز ديده نشده بود. آن روز همانند حاجيان در طواف كعبه و تجمع در كنار حجر الاسود،


بر قبر سيد شهيدان عليه السلام ازدحام نمودند، بر آن حضرت و ديگر شهداي كربلا درود فرستادند و همان جا بر عزم و توبه ي خود ميثاق بستند و يك روز و يك شب را با آه و ناله و توبه، به دعا گذراندند و گفتند:

اللهم ارحم حسينا، الشهيد بن الشهيد، المهدي ابن المهدي، الصديق بن الصديق. اللهم اننا نشهد انا علي دينهم و سبيلهم و اعداء قاتليهم و اولياء محبيهم، اللهم انا خذلنا ابن بنت نبيك، فاغفرلنا ما مضي و تب علينا و ارحم حسينا و اصحابه الشهداء الصديقين، و انا نشهد انا علي دينهم و علي ما قتلوا عليه، و ان لم تغفرلنا و ترحمنا لنكونن من الخاسرين.

خداوند حسين را مشمول رحمتت قرار ده؛ آن شهيد فرزند شهيد و هدايت شده ي فرزند هدايت شده و صديق (بسيار راستگو) فرزند صديق را. خداوندا، گواه باش كه ما بر دين و راه آنان هستيم و دشمنان قاتلان آنان و طرفدار دوستان آنان.

پروردگارا، ما فرزند پيامبرت را ياري نكرديم، ما را ببخش و از گذشته ي ما درگذر، توبه ي ما را بپذير و حسين و ياران و اصحاب پاكش را رحمت كن، خدايا، ما شهادت مي دهيم كه بر دين آنان و بر آنچه جان خود را در راه آن نهاده اند، مي باشيم. خدايا، اگر ما را نبخشي و مشمول رحمت خودنسازي، از زيان كارانيم.

زيارت قبر امام حسين عليه السلام روحيه ي انتقام را قوي تر، و عزم راسخ آنان را در هدفشان جزم تر كرد. [1] .

توابين پس از زيارت قبور شهيدان كربلا، از راه انبار، به طرف مرزهاي


شام و براي مصاف با لشكر ابن زياد به حركت درآمدند. جمعي از آنان دوباره برگشتند و بر قبر امام حسين عليه السلام متوسل شدند و تجديد عهد نمودند و سپس با سرعت، خود رابه لشكر رساندند [2] .

لازم به ذكر است كه قبر امام عليه السلام چه در زمان بني اميه و چه بني عباس، ميعادگاه عاشقان و انقلابيون بوده و بسياري از نهضت ها در كنار آن قبر مقدس منشأ مي گرفته است. در تاريخ، موارد متعددي از تجمع انقلابيون و تجديد عهد و ميثاق با سالار شيهدان به چشم مي خورد.