شهادت امام حسين عليه السلام جامعه ي اسلامي را تكان شديدي داد و با دميدن روح مبارزه و فداكاري در كالبد آنان، حصار بي تفاوتي و در خودفرورفتگي را، كه رژيم منحوس اموي، به دور آنان كشيده بود درهم فروريخت.

از پس اين حادثه ي دلخراش، جامعه دريافت كه حق با اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله است و دولت مخالف آن ها نه تنها به اصول و ارزش هاي اسلامي پايبند نيست، بلكه رژيمي سفاك و مستبد است كه مي خواهد جامعه ي اسلامي را به جاهليت نخستين برگرداند. [1] از اين رو، موجي از تنفر عليه دستگاه حكومتي و عاملان آنها ايجاد شد و شعيعيان به خود آمدند و از اين كه فرزند پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را ياري نكرده بودند، به شدت پشيمان شدند به تدريج، موج بيداري سراسر جامعه ي اسلامي را فراگرفت و زمينه ي نهضت توابين، قيام حره و ديگر قيام ها فراهم گشت. [2] .