عبادت در مكتب عاشورا سر لوحه آموزه هاي ديني و معنويت روح جامعه اسلامي است .عزت مسلمانان در گرو ايمان و معنويت آنان است . امام حسين (ع) در كربلا آمد تا اعلام كند، مهم ترين خطري كه جامعه اسلامي را تهديد مي كند كم رنگ شدن ايمان و معنويت و جابه جايي ارزش هاست . عاشورا پيامد «قداست زدايي » و «حريم شكني »است . مسلمانان مي دانند يزيديان امام حسين را خارجي خواندند تا يزيد را امام مسلمانان معرفي كنند. احكام خدا را منزوي كردند تا اهداف شوم خود را پياده كنند. اين همان شبيخون فرهنگي است كه به صورت جريان مستمر در فعاليت بوده و هست . امروزنيز ادعا دارند تقدس خلاف علم و عقل است ، عقل و علم را آن مي دانند كه خودشان دارندتا عبادت و معنويت را به قربانگاه ببرند. عزاداري را زير سؤال مي برند تا پرتو عظمت قيام حسيني را از مسلمانان بگيرند، غافل از آن كه عاشورا تجلي عبادت ، توحيد، معنويت ،عزت ، عدالت ، ايثار و تبلور ايمان و ارزش هاست . عزاداري بزرگداشت عاشوراست .

در فرهنگ شيعه برپايي مراسم سوگواري پيشوايان دين و به ويژه امام حسين و يارانش عبادت است .نماز گلواژه شب عاشورا و سبب افزايش ايمان و معنويت آثار فرداي آن است . عزاداري باعث شكوفايي معنويت است ،چرا كه عزادار امام حسين هم نشين با حضرت است . عزاداري راه كربلاست ، كربلا كعبه عاشقان و شيفتگان است .عزادار باشركت در اين مراسم با امامت اتصال پيدا مي كند، اين پيوند انسان ها را حسيني مي كند،كسي كه با او بيعت كند از صف يزيديان جدا مي شود، اين كار خود عبادت است ، چنان كه نماز ارتباط با خدا و بريدن از غير خداست .

امام صادق (ع) فرمود:نفس المهموم لحزننا اهل البيت تسبيح ... يجب أن تكتب هذا الحديث بماءِ الذهب ؛ «سوگواران بر مظلوميت ما خاندان نفس كشيدن شان عبادت است ... شايسته است اين حديث با آب طلا نوشته شود.» اشكي كه براي امام حسين مي ريزيم اگر در جهت هماهنگي روح ما باشد، پرواز كوچكي است كه روح ما با روح حسيني مي كند.اگر ذرّه اي از همت و غيرت ، حرّيت و ايمان ، تقوا و عبادت حسيني در انسان بتابد و اشكي از ديدگانش جاري شود، آن اشك بي نهايت ارزش دارد. اشكي كه براي عظمت حسين باشد، اشكي كه نشانه اي از هماهنگي با اهداف امام حسين باشد عامل نجات است و در مواقف حساس چون هنگامه مرگ و فشار قبر، برزخ و قيامت و در موقع حسابرسي دست انسان را مي گيرد. عاشورا دست نوازش حق است بر جويندگان آن ؛ عزاداري واسطه فيض الهي و عامل كمال انساني است . عزاداري تبلور عاشورا و يادآورخاطره هاي ماندگار كربلاست ، خاطره هايي كه در اعماق قلب خونسردترين افراد جوش و خروش ايجاد مي كند، و احساسات را تحريك مي سازد. عزاداري ياد خداست ، بزرگداشت عاشورا انسان را به سوي خدا پرواز مي دهد. از منظر قرآن كريم ، مراسم سوگواري از شعائر الهي است ،تعظيم آن نشانه تقواست . (و من يعظّم شعائر الله فأنّها من تقوي القلوب ) و هركس شعائر الهي را بزرگ دارد اين كار نشانه تقواي دل هاست . شرط ورود در صف عزاداران حسيني آمادگي قلبي است ، دلي كه تقوا دارد در اين مصيبت عزادار مي شود، از طرف ديگر عزاداري باعث افزايش تقواست ، چرا كه برپايي اين مراسم ، نشانه ايمان و عمل صالح است . (كساني كه ايمان آورده اند و عمل صالح انجام مي دهند، خداوند مهربان آنان را محبوب قرار مي دهد).



بلبل از فيض گل آموخت سخن ورنه نبود

اين همه قول و غزل تعبيه در منقارش



جامعه اي كه عاشورا دارد عزت دارد، چرا كه ايمان و معنويت دارد.در چنين جامعه اي دشمنان نمي توانند توطئه كنند. شياطين مي توانند انسان ها را گمراه كنند، اما مخلصان را هرگز. مي توان گفت عزاداري واقعي بيمه ايمان و معنويت است .