ابي عماره شاعر مي گويد: «قال لي يا ابا عماره انشدني في الحسين قال فانشدته فبكي قال انشدته فبكي قال واللّه مازلت انشده و يبكي حتي سمعت البكاء من الدار، امام صادق به من فرمودند: اي ابا عماره درباره حسين (ع) براي ما مرثيه بخوان . حضرت باشنيدن مرثيه گريست و پيوسته گريه مي كردند تا آن جا كه صداي زنان پشت پرده هم به گريه بلند شد، سپس امام فرمودند:

«من انشد في الحسين (ع) شعرا تبكي و ابكي عشرا كتب له الجنة ...كسي كه درباره حسين (ع) شعري بگويد و گريه كند و ده نفر را بگرياند، بهشت بر او واجب مي شود.»

و عبداللّه بن سنان مي گويد: روز عاشورايي به خدمت امام صادق (ع) رسيدم ،حضرت را با رنگي پريده و گريان و بسيار غمناك ديدم . از علت آن سؤال كردم فرمودند:مگر نمي داني در چنين روزي جد ما حسين بن علي (ع) شهيد شده است .