بازگشت

چرا بايد حادثه عاشورا را گرامي بداريم ؟


چرا بايد بعد از گذشت نزديك به چهارده قرن ، ياد آن حماسه غم انگيز را زنده نگه داريم و مراسمي براي آن برپا كنيم ؟

هر انساني به سادگي در مي يابد كه حوادث گذشته هر جامعه و آييني مي تواند در سرنوشت و آينده آن آثار عظيمي داشته باشد. بسياري از حوادث كه در جاي خود داراي آثار و بركاتي غير قابل انكار بوده اند، مي توانند با بازنگري و بازسازي مراتب و اهداف آن را دوباره در جامعه بيابند.

در همه جوامع بشري مرسوم است كه از حوادث گذشته خود ياد مي كنند؛ و به آن ها احترام مي گذارند، بلكه عقلاي عالم براي بزرگداشت دانشمندان و مخترعان و قهرمانان ملي و ديني خود آيين هاي بزرگداشتي منظور مي نمايند، اين كار بر اساس يكي از مقدس ترين خواسته هاي فطري كه از آن به حس ّ حق شناسي تعبير مي شود، رخ مي دهد.

افزون بر اين ، گاهي ياد آن خاطره ها، همانند تجديد واقعي آن ها سبب تأثيري همانند وقوع آن ، مي شود، بنابراين هدف از عزاداري ها و مراسم حماسه عاشورا، احياي فلسفه عاشورا و استمرار بخشيدن به قيام خونين امام حسين (ع) است . در نتيجه گرامي داشتن عاشورا و عزاداري در طول تاريخ داراي اثرهاي مفيد و ارزشمندي بوده است ازجمله :

1 - احيا و زنده داشتن نهضت عاشورا موجب زنده نگه داشتن و ترويج دائمي مكتب قيام و انقلاب در برابر طاغوت هاست و تربيت كننده و پرورش دهنده روح حماسه و ايثار است .

2 - عزاداري نوعي پيوند محكم عاطفي با مظلوم انقلاب گر و اعتراض به ستمگراست و به تعبير استاد شهيد مطهري : «گريه بر شهيد شركت در حماسه اوست .»

3 - زنده نگه داشتن عاشورا سبب مي شود گذشت قرون نتواند ميان پيوند روحي جامعه و مكتب ، جدايي ايجاد نمايد، و سبب مي شود، امت اسلام از تأثيرات و انحرافات دشمنان در امان باشند و مكتب را در پيچ و خم روزگار از تصرف ها و بدعت ها محافظت نمايد و از همين رو است كه استعمارگران براي نابودي ملت هاي اسلامي مي كوشند تا رابطه آنان را با تاريخ پر افتخار صدر اسلام قطع نمايند تا با ايجاد خلا، زمينه القاي فرهنگ خود را فراهم آورند.

آنچه تاكنون به قلم آمد، گوشه اي از آثار اجتماعي عزاداري بر امامان : به ويژه سيدالشهدا است ، فلسفه هاي سازنده و تربيتي بسياري دارد كه برخي از آن ها عبارتند از:

1 - الهام روح انقلاب ، آزادگي ، شهادت طلبي ، ايثار و حقيقت جويي ؛

2 - پيوند عميق عاطفي بين امت و الگوهاي راستين ؛

3 - آشنايي توده هاي مردم با معارف ديني ؛

4 - پالايش روح و تزكيه نفس .