امام حسين (ع) براي نسل هاي پس از خود ميراثي گران بها به يادگار گذاشت .مسلمانان انديشمند و مخلص به طور مسلّم از ايثار و استواري امام و يارانش بهره ها برده اند، چرا كه از جان گذشتگي اين افراد بود كه سبب تقويت و تحكيم .مباني اسلام شد به اين ترتيب اسلام توانست در برابر هرگونه اتفاق ناگوار - چه در داخل جامعه اسلامي و چه خارج از آن - ايستادگي كند و از آن پس تفرقه ، از هم گسيختگي يا اعمال عوام فريبانه نتوانست مانع از پيشرفت اسلام شود. امام حسين (ع) با قيامش ، منتهاي جانبازي و ايثار را به نمايش گذاشت . آيا امكان دارد اين جانفشاني ، براي نسل آينده عبرت آموز نباشد و به يادگار نماند؟ اين پرسشي است كه بايد بدان پاسخ گفت .

نخست : به نظر طرفداران احياي دين ، قيام امام حسين (ع) الهام بخش كاروان گمراه شدگان در بازگشت به مسير حق است . امام حسين (ع) سرمشق كساني است كه مي كوشند مستضعفان را از قيد حكومت هاي ستم پيشه آزاد كنند و براي انسان هايي كه در پي رهايي از چنگال مستبدان هستند، كربلا تجلي گاه قدرت است .

دوم : واقعه كربلا به انسان مي آموزد كه مي بايست در مبارزه براي حقيقت و آزادي ،جان خويش را نثار كند. امام حسين به بشريّت آموخت كه حكومتي كه بر بي عدالتي و استبداد استوار باشد سزاوار تبعيت نيست و بر مؤمنان فرض است كه نقض بشر جلوگيري كنند.

سوم : اين حقيقت آشكار مي شود كه پيروان اسلام ، آن زمان كه مبارزه (عليه كفر و نادرستي ) را آغاز مي كنند نبايد به نتايج آن بينديشند. تنها شرط مبارزه آن است كه مؤمن ، با صداقت و خلوص ، قدم به ميدان مبارزه گذارد.

چهارم : هنگامي كه مجاهدي براي تفوق و برتري اسلام در تمام جوانب زندگي مي كوشد، نبايد اجازه دهد مشكلات يا فقدان وسايل او را از هدفش بازدارد. او با ايماني راسخ به پروردگار و با گام هاي استوار مي بايست در راهي كه انتخاب كرده است پيش رود.

پنجم : هنگامي كه مسلماني به مبارزه با نادرستي و ظلم برمي خيزد نبايد به آنچه براي خود، خانواده و اموالش پيش خواهد آمد بينديشد، زيرا ممكن است اين مسائل خللي در كارش ايجاد كند. وي بايد به خاطر داشته باشد كه در پيماني كه با خداي خويش مي بندد براي جلب رضاي او و نيز راه يافتن به بهشت از همه وابستگي هاي خويش مي گذرد.

ششم : ايستادگي امام حسين (ع) و دستاوردهاي ايشان اين اصل كلّي قرآن را اثبات كرد كه وضع هيچ قومي بهتر نمي شود، مگر آن كه خود براي دگرگوني وضع خويش به پاخيزند. به بيان ديگر: تغيير يك قوم بي آن كه خطاها را از خود دور كنند و در برابربي عدالتي قيام كنند عملي نيست .

هفتم : پيامدهاي شهادت امام حسين (ع) به دنيا نشان داد كه بنابه نص صريح قرآن مجيد دروغ و نادرستي نابود مي شود و پيروزي از آن حقيقت است . بي شك پيامدهاي آني مبارزه امام حسين (ع) فجيع و غم انگيز بوده است ، امّا در نهايت امام (ع) و پيروان عدالت كه ايشان را همراهي مي كردند، افتخار و پيروزي را از آن خود ساختند و اين مبارزه سرانجام با پيروزي حق خاتمه يافت .

هشتم : وفاداري امام حسين (ع) به اسلام به عنوان دين و نظامي جهاني ، اعلان جنگي بود به آنان كه اسلام را به چهار ديواري مساجد محدود مي كردند. آن حضرت صميمانه معتقد بود كه اسلام آن نور هدايتي است كه جاه طلبي ها و اميال شخصي نمي بايست در اعمال قوانين آن و اشاعه آن نقش داشته باشد. لذا بنا به اعتقاد ايشان هدف اسلام ، رشد بشر بود، نه استثمار او. لذا وظيفه هر مسلمان پارسا و پرهيزگار، در راه تحقق جهاني شدن اسلام ، رها سازي اسلام از قيد تنگ نظري ها و كوته فكري ها سياسي بود كه افراد خود محور و كوته بين براي آن ايجاد كرده بودند.

كلام آخر آن كه اين ندا در صحراي كربلا طنين انداز شد كه : «وفاداري به ستم كاران ، بزرگ ترين جنايت ها است ».