وجه تسميه عاشورا
در كتاب هاي لغت چنين آمده است : عاشورا با (الف مقصوره ) و عاشوراء با (الف ممدوده ) را روز دهم و بعضي روز نهم دانسته اند. زهري گفته است : جز در چند مورد، اسمي كه بر وزن فاعولاء باشد شنيده نشد.
از ابن بزرج نقل شده : «ضاروراء» به معناي «ضرّا» (سختي ) و «ساروراء» به معناي «سرّا» (گشايش و شادماني و «دالولا» به معناي «دلاّل » به كار رفته است .
صاحب مجمع البحرين در اين باره گفته است : «عاشورا يك نام اسلامي است و آن روز دهم محرّم است و گاهي «الف » بعد از «عين » حذف مي گردد و «عشورا» تلفظ مي شود».
نيز گفته اند: عاشورا كلمه اي است عبري و معرّب «عاشور» كه دهم تشري يهود باشد كه روزه آن روز «گپور» [كفّاره ] است و چون آن روز را به ماه هاي عربي انتقال دادند،روز دهم اولين ماه تازيان شد.
چنان چه در ماه هاي يهود هم در اولين ماه و روز دهم است .