امام حسين (ع) به بشر آموخت در برابر ستمگر و زورگو و مستبدّ و مستكبر نبايدسر فرود آورد و بايد ايستاد و جوانمردانه مقابله كرد حتّي اگر به قيمت جان خود و فرزندان وياران تمام شود. از اين رو با توسّل به آن حضرت و گريه و ندبه بر خاندان او دل ها مطهّر وپاك و پيراسته مي شود. البته امام (ع) و خاندانش نياز به گريه و ندبه ديگران ندارند ولي اين ما هستيم كه نياز داريم با گريه و ندبه و نوحه خويش دل را از زنگار بدي ها و آلايش صفات زشت و مذموم بشوييم و به آن حضرت (ع) متوسّل گرديم و اين جاست كه نقش تربيتي و اصلاح دروني و فكري اثر ويژه دارد. ايمان به خدا و ياد حق ّ و توجّه به ائمّه اطهار به ويژه امام و سالار شهيدان امام حسين (ع) باعث زدودن بدي ها و زشتي ها از دل ها مي شود. زيارت مزار سيدالشُّهدا در كربلا باعث ساختن دل و اصلاح نفس از بدي ها مي گردد، آدم را با وجدان مي گرداند. ايمان او را استوارتر و عزم او را راسخ تر و تقواي او رابيشتر مي كند و ياد دلاوري ها و جانفشاني هاي امام را در روز عاشوراي محرّم در دل ها واذهان بيشتر زنده نگه مي دارد و قساوت و بيرحمي و ستم گري هاي آل يزيد و ياران بي وفا و ستمگرش بيشتر در اذهان پديدار و روشن مي شود. از همه مهم تر انسان را عبرت آموز مي سازد تا در برابر كفر و الحاد و استبداد و استكبار سر فرود نياورد و تا پاي جان بايستد وحسين (ع) درس دلاوري و شجاعت و ايستادگي و مقاومت را به همه شيفتگان و مريدان او آموخت .