عاشورا، ياد آور بلندترين فرياد مظلومانه تاريخ و تذكره غلبه خون برشمشيراست .

عاشورا، تابلويي است كه با هنرمندي تمام از يك طرف زيباترين چهره هاي لطافت و شكيبايي ، ايثار و از خودگذشتگي و بالاترين پرواز انسان هاي سيراب از معرفت ناب توحيد و ولايت را به تصوير كشيده و از جانب ديگر، نهايت پستي و پليدي را در اين زيستگاه طبيعي انسان .

عنصر اصلي در هر دو طرف ، اختيار، گزينش و انتخاب آزادانه است : يك انتخاب ،پاي انتخابگر را بر فرق فرقدان نهاده و انتخاب ديگر، انتخابگر را چونان خسي بي مقدار يا پاره زباله اي عفن همراه با آواي مستمر لعن و نفرت و نفرين خدا و بندگان صالح و شايسته او به گداخته ترين طبقات دوزخ در جمع و جاي گاه ناپاكان بدان تاريخ مي فرستد.

و هيچ تابلويي اين چنين هنرمندانه ، زشت و زيبايي خلقت انسان را انعكاس نداده .

در اين بين زيارت عاشورا معرفي نامه يا منشور تبليغاتي يا انگشت اشارتي است كه همواره توجه خواننده و بيننده را بدان تابلو منعطف و متوجه مي كند و عمق و وسعت ماجرا و آثار تاريخي ، تربيتي سياسي آن را براعت استهلال مي نمايد.

از اين جهت ، زيارت عاشورا براي عاشوراييان ، متني مقدس و داراي نقشي بي بديل است .

اميد است تأمل و گفتن و نوشتن از اين زيارت ، هر چند در حدي اندك و متناسب با بضاعت مزجاه نگارنده ، در ازدياد معرفت و توجه بيشتر به جاي گاه سندي و رجالي و ابعاد و عمق فرازها و محتواي متن عرشي و بلند آن ، مفيد و موثر افتد و بهره و بصيرت افزايد و عنايت ثارالله و آقاي شهيدان عالم را نصيب كند.

با اين تصور و ذهنيّت ، اين سطور در سال عزت و افتخار حسيني به همايش سراسري امام حسين (ع) ارائه و تقديم مي گردد.