مستفاد از اين روايات و دهها روايت ديگر كه در كتابهاي حديثي سني و شيعه نقل شده، [1] اين است كه عاشورا از زمان حضرت موسي تا بعثت رسول خدا (ص) و از بعثت تا هنگام وجوب روزه ماه رمضان و همچنين پس از آن مورد تعظيم و از ايام الله بوده است و همواره با انجام روزه در آن، بزرگ داشته مي شده است.

در اينجا اين پرسش پيش مي آيد كه علت عظمت اينروزه و از ايام الله بودن آن چيست؟ زيرا غالبا زمانها به واسطه حوادث مهمي كه در آن اتفاق مي افتد عظمت پيدا مي كنند مانند روز ميلاد رسول خدا (ص) روز بعثت و روز وفات آن بزرگوار و روز تولد اميرمؤمنان و روز غدير و روز شهادت آن گرامي.

در پاسخ اين سوال مطالبي در كتابها نقل شده و برخي از آنها مورد خدشه قرار گرفته است. [2] اما از يك نكته گويا غفلت شده كه علت عظمت اين روز حادثه كربلا باشد و بزرگداشت اين روز از همان زمان حضرت موسي نيز به همين علت بوده و شاهد آن روايتي است كه در پايان اين مقال نقل خواهيم كرد. و اگر همه حوادثي كه گفته شده در اين روز اتفاق افتاد مطابق با واقع باشد، باز از همه مهمتر و عظيمتر حادثه كربلاست.