اصل تربيتي : تعبّد و پرستش .

شاهد تاريخي : در تاريخ آمده كه تحت تأثير عبادت امام و اصحاب ايشان ، سي و دو نفر از لشكر ابن سعد متأثر شده و به امام پيوستند. هم چنين تحت تأثير همين عبادت ، عزم اصحاب امام راسخ تر شد و خانواده و فرزندان آنها براي ادامه راه آماده تر شدند. هنگامي كه لشكر ابن سعد در روز نهم به سمت خيمه ها حركت كرد، امام (ع) از آنها خواست كه يك شب به او مهلت بدهند تا عبادت خدا را به جا آورد. شايد امام (ع) مي خواست حس عبادت و نيايش و خداپرستي را در برخي از لشكريان ابن سعد زنده كند.امام وسط كارزار نيز هنگام ظهر نماز را به جا آورد.

هنگامي كه حر مانع پياده شدن امام در يك منطقه مناسب و آب دار شد، زهير بن قين از امام خواست كه جنگ را پيش از رسيدن نيروهاي كمكي براي آنها، آغاز كنند.

اما امام فرمود: جنگ را با آنها آغاز نمي كنيم . شايد امام مي خواست به آنها فرصت بيدار شدن وجدان خفته و حس خداپرستي بدهد چنانچه حر اين فرصت را بدست آورد.

روش تربيتي : استغاثه

شاهد تاريخي : امام (ع) به خداي خويش استغاثه كرد و فرمود كه كسي ما را ياري نمي دهد. همين استغاثه موجب بيدار شدن وجدان دو نفر از ارتش ابن سعد شد، كه بر لشكر ابن سعد حمله ور شدند تا به شهادت رسيدند.

روش : تحريك غيرت ديني .

شاهد تاريخي : امام (ع) در خطاب به ارتش حر فرمود: «فانا الحسين بن علي و ابن فاطمه بنت رسول اللّه ».