بازگشت

مقدمه


(كهيعص )؛ ك : كربلا، ها: هلاكت ، يا: يزيد، ع : عطش ، ص : صبر.

بي ترديد نوشتن از عاشورا و بيان پيام ها و عبرت هاي آن روز عظيم از عهده امثال حقير خارج و شايد قلم زني در اين حوزه جسارتي به شأن والا و بي همتاي اين روز و شهداي گران قدر آن باشد. با اين اعتراف قلبي تصميم بر آن دارم كه در اين مقاله ، چندپيام و عبرت از اين روز بزرگ را بنا به فهم مختصر و البته ناقص خود به تحرير درآورم ، هرچند كه به قول شاعر:



اي مگس عرصه سيمرغ نه جولانگه توست

عرض خود مي بري و زحمت ما مي داري



عاشورا و جريان هاي حادث شده در آن از بي نظيرترين ، عجيب ترين و گاه تصور نشدني ترين حوادث در طول تاريخ بشري است . و البته يكايك آن حوادث امكان عبرت آموزي را به بهترين وجه ممكن در خود لحاظ نموده اند: عبرت ها و پيام هايي شيرين و اميد بخش و بعضاً تلخ و تأسف آور. اين روز معجوني است از نهايت هاي آدمي :از نهايت پستي و خواري تا كمال انسانيت ، از نهايت جوان مردي تا غايت بي شرمي ، ازاوج شهامت و دليري تا قعر ترس و زبوني ، از منتهاي عشق و نهايت اخلاص تازننده ترين نوع ياري و حفظ پيمان و ميثاق ، و بدين سان است كه عاشورا سمبل آزادگي ،عزت و افتخار تا تاريخ هست بر تارك هستي خواهد درخشيد.