امام باقر (ع) فرمود: هنگامي كه ماه محرم مي رسيد، پدرم ـ سلام الله عليه ـ هرگزخندان ديده نمي شد و اندوه بر او مستولي مي گشت تا ده روز مي گذشت ، پس وقتي روزعاشورا مي رسيد، آن روز، مصيبت و گريه و غم و حزنش بود.