بازگشت

تاريخچه آغاز نهضت امام حسين


معاويه پسر ابو سفيان در زمان خلافت عثمان ، از استاندارهاي او در شام و نواحي آن جا بود و چون حاكمي قلدر و خودسر حكومت مي كرد و پس از مرگ عثمان كه در سال 36 هجري رخ داد، مردم از هر سو به طرف امير مؤمنان علي (ع) آمدند و با او به عنوان خلافت ، بيعت كردند، ولي دين به دنيا فروشان در حكومت علي (ع) جنگ ها برافروختند.نخست «ناكثين » (بيعت شكنان ) جنگ جَمَل را در بصره پديد آوردند، سپس معاويه وطرفدارانش جنگ صفّين را كه هيجده ماه طول كشيد، به وجود آوردند و سپس خوارج كوردل «جنگ نهروان »را پيش آوردند. سرانجام علي (ع) پس از چهار سال و نه ماه و چندروز خلافت ؛ در 21 رمضان سال 40 هجري به دست يكي از خوارج نهرواني «ابن ملجم ملعون » در محراب عبادت ضربه خورد و همان موجب شهادتش گرديد.

معاويه با قدرت بيشتري به ميدان آمد و با نيرنگ هاي گوناگون و تهديدها وتطميع ها، موجب شد كه امام حسن (ع) صلح پيشنهادي معاويه را ـ كه يك آتش بس موقت بود ـ بپذيرد.

معاويه در حدود چهل سال در شام ، و حدود بيست سال در سراسر جهان اسلام خلافت كرد و سرانجام در نيمة رجب سال 60 هجري از دنيا رفت .

معاويه فرزند ابو سفيان و هند جگرخوار، در اين مدت جنايت هاي بي شماري انجام داد و به نام اسلام بزرگ ترين ضربه ها را بر پيكر اسلام وارد آورد.

در صلح نامه اي كه با امام حسن (ع) امضا كرده بود، پنج شرط وجود داشت :

1 - معاويه طبق قرآن و سنت و روش خلفاي شايسته رفتار كند؛

2 - حسن و حسين آزاد باشند؛

3 - مردم به خصوص شيعيان و دوستان علي و آل علي (ع) آزاد باشند و آزار واذيّت نشوند؛

4 - سب ّ و بدگويي به علي (ع) برداشته شود؛

5 - و معاويه براي خود خليفه و جانشين تعيين ننمايد.

اما وقتي معاويه برگردة مردم سوار شد، چنين گفت :

«شَرَطْت ُ لِلْحَسَن ِ شُرُوطاً وَكُلّها تَحْت َ رِجْلِي ؛ به شرايطي كه با حسن (ع) تعهدكردم ، همة آنها زير پايم است ».

يكي از كارهاي زشت او اين بود كه در زمانش ، از مردم براي يزيد بيعت گرفت وبراي اولين بار بدعت «ولي عهدي » را به داخل اسلام آورد و براي اين كار به حجازمسافرت كرد و مخالفان را سخت تهديد نمود و با انواع نيرنگ ها، ولي عهدي يزيد را درظاهر تثبيت نمود.

حتي بعضي ها مي نويسند: يكي از مخالفان ، عائشه بود. معاويه با نقشة شيطاني عجيبي اواخر شب ، عائشه را به چاه انداخته ، او را كشت . ولي وانمودكرد كه او خودش به چاه افتاده است .

به قول حكيم سنايي شاعر معروف اهل سنت :

عاقبت هم به دست آن ياغي شد شهيد و به كشتش آن طاغي

آن كه با جفت مصطفي زين سان بد كند مرو را تومرد مخوان

افرادي مانند امام حسين (ع) شديداً با پيشنهاد ولايت عهدي يزيد مخالفت كردند. و نيز عبدالله بن عمرو عبدالله بن زبير و عبدالرحمن بن ابو بكر جزء مخالفان بودند.