بازگشت

مقام و عظمت امام حسين


حضرت علي (ع) در كوفه حكومت مي كرد. يك سال بر اثر خشك سالي ، قحطي شد. مردم به محضر علي (ع) آمده و از او خواستند از درگاه خدا براي آن ها طلب باران كند.علي (ع) به حسين (ع) فرمود: برخيز و از درگاه خدا طلب باران كن ».

حسين (ع) برخاست و پس از حمد و ثنا و صلوات بر پيامبر (ص) عرض كرد: «اي خداوندي كه عطا بخش نيكي ها و فرو فرستندة بركت ها هستي ! باران رحمتت را پياپي برما بباران و آب بارانت را به طور فراوان و شديد و پربار بر همه جا بفرست تا بندگان ضعيفت از آن بهره مند شوند و زمين هاي مرده ، زنده و سرسبز گردند. آمين اي پروردگارجهانيان !».

وقتي كه دعاي حسين (ع) به پايان رسيد، همان دم ، باران فراواني باريدن گرفت ؛به طوري كه يكي از باديه نشينان به محضر علي (ع) آمد و گفت : «ديدم آب باران در ميان گودال ها و نهرها موج مي زد».