بازگشت

بيداري ملت ها


از جمله آثار و بركات ديگر قيام و شهادت سيدالشهدا(ع) در بعد سياسي ، اجتماعي اوست . بيداري خفتگان و انتقال روح مبارزه جويي عليه ظلم و ستم بوده و هست . در آن اوضاع ، انقلاب خونين سيدالشهدا(ع) تمام معادلات سياسي دشمنان را در هم زده و اوضاع اجتماعي آن دوران را دگرگون ساخت . جان فشاني شخصيت منحصر به فردي چون امام حسين (ع) كه از نخبگان و برگزيدگان و پيشواي علي الاطلاق مسلمانان بود وبا فضيلت ترين و نزديك ترين آنان به پيامبر اسلام (ص) بود. خدايي بودن حركت مصلحانه سيدالشهدا(ع) و گذشت از همه هستي اش و عمق فاجعه و مظلوميت آن امام عزيز از ناحيه سوم باعث گرديد، زنگ بيدار باش ، خواب سنگين مردم را بر هم زند و مردگان را احيا كند و درخت اسلام را كه به پژمردگي روي آورده بود با خون خود آبياري كند و آن چنان طراوت بخشيد كه تا ابد سرسبز و خرّم باقي بماند.

خون امام حسين (ع) همانند آب حياتي بود كه در كالبدهاي مرده و خشك و مأيوس جريان پيدا كرد و منشأ قيام هاي بسياري شده و به راستي مي توان گفت كه عصرعاشورا پايان نهضت حسين (ع) نبود بلكه آغاز حركت و اوّل بيداري ملت اسلام خصوصاً شيعيان بود. (براي نمونه ) مورخ مشهور مي گويد: «در طي قرون آينده بشريّت و در سرزمين هاي مختلف ، شرح صحنه حزن آور مرگ حسين (ع) موجب بيداري قلب خون سردترين قاريان و خوانندگان خواهد شد.»