بازگشت

اهداف قيام عاشورا


در مورد هدف قيام امام حسين (ع) عقايد مختلفي است ، نظريه پردازان به گونه هايي مختلف هدف امام (ع) را تبيين كرده اند: گاهي حركت امام (ع) برنامه اي معنوي مي شود كه از جانب خداوند طراحي شده كه امام (ع) مجري آن بوده و قدم به قدم كارهايي را كه از جانب خداوند متعال مأموريت داشته انجام مي داده است ؛ عدّه اي هدف امام را امر به معروف و نهي از منكر معرفي كرده اند، چنان كه عده اي هدف را مبارزه با حكومت وقت دانسته اند و برخي نيز قيام كربلا را به منظور برپايي حكومت تبيين كرده اند.

اگر اهداف و عوامل را يك جا بررسي كنيم ، درخواهيم يافت اكثر كساني كه اهداف مختلف را براي حركت امام حسين (ع) بيان كرده اند به كلمات آن حضرت استناد كرده وهر يك به بخشي از كلمات تمسّك كرده و مطالب ديگر را ناديده گرفته اند.

وظيفه شرعي و تكليف الهي و احساس مسئوليت

اين مطلبي است كه دليل آن در سخنان خود آن حضرت و پدر و جدّ بزرگوارشان و بلكه در آيات كريمه قرآني هم به وضوح ديده مي شود؛ مانند آيه اي كه مي فرمايد:

(و لا تعاونوا علي ألائم و العدوان )، معاونت بر گناه و دشمني نكنيد.

بر هيچ كس پوشيده نيست كه بيعت امام با حكومت يزيد بزرگ ترين كمك ومعاونت بر گناه بود.

و يا وصيّت معروف اميرالمؤمنين (ع) به فرزندان خود و به همه شيعيان و به خصوص به حسنين كه مي فرمايد: «و كونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛ باشيد براي ستم كار دشمن و بر مظلومان ياور.»

و يا در سخنان حضرت سيدالشهدا اين انگيزه و هدف ، يعني عمل به وظيفه شرعي انسجام و تكليف الهي ، به خوبي به چشم مي خورد. آن جا كه وقتي نامه اي به بزرگان بصره مي نويسد و علت نهضت و قيام و دعوت الهي خود را ذكر مي كند، مي نويسد:«و أنا أدعوكم الي كتاب اللّه و سنّة نبيّه (ص) فإن السُنّة َ قد اُميتَت ْ و أن البدعة قد أحييَت ؛ ومن شما را به كتاب و سنت رسول خدا دعوت مي كنم كه براستي سنّت مرده و بدعت زنده شده است .»