اين بينش، نظارت بر حركت ها و محرك ها را مي آورد.و اين دغدغه در انسان شكل مي گيرد كه خوراك و پوشاك و آشاميدن و نوشيدن او از محرك هاي غريزي فاصله بگيرد و پس از آن، از اهميت هم برخوردار شود، كه در عبوديت و بندگي، نيت و سنت و اهميت، نهفته است.