شب چهارم

بسم الله الرحمن الرحيم

السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك

قالت فاطمة عليهاسلام الله؛ «البشر في وجه المؤمن يوجب لصاحبه الجنة.البشر في وجه المعادي يقي صاحبه عذاب النار». [1] .

فاطمه عليها السلام فرمود خوشرويي در برابر مؤمن براي او بهشت را باعث مي شود و خوشرويي در برابر دشمن او را از عذاب و رنج آتش نگه مي دارد.

خوشرويي و تندخويي، گاهي در اختيار آدمي هستند و گاهي عادت او و يا حاكم بر او هستند.خوشرويي گاهي از علاقه و محبت و گاهي از حلم و ظرفيت و گاهي از تحلم و عادت و گاهي از تصنع و بازگيري ريشه مي گيرد.مادام كه از نفاق و دورويي نباشد، خوشرويي يك ارزش است.اگر در برابر مؤمن باشد براي او بهشت را مي سازد و اگر در برابر دشمن باشد و حتي از بازي و تصنع و يا عادت و تحلم باشد، او را از انحراف و فساد و تجاوز و ظلم نجات مي دهد.تفاوت تصنع و تحلم و نفاق در ريشه ها و هدف هاست.نفاق از منفعت طلبي ريشه مي گيرد و تحلم از حسن تربيت و سازندگي.


تندخويي اگر عادت و غضب نباشد، و با دل آرام و مسبوق به محبت و يا سرشار از محبت باشد يك ارزش است وگرنه جهنم را مي سازد و رنج را مي آفريند.

در هر حال خوشروئي در برابر مؤمن بهشت را مي سازد و در برابر دشمن از عذاب و رنج جلوگيري مي كند.