گـوشـت و خـون مـردم ايـران اسـلامـي بـا مـهـر و مـحـبـّت آل اللّه و خـانـدان عـصـمـت و طهارت (ع) آميخته شده و ديرآشناي سالار شهيدان است. ولي بـهـار امسال به دليل تقارن زماني با ماه محرم و پراكنده شدن عطر عاشورا رنگ و بوي خـاصـّي گـرفت؛ چرا كه اسلام و آواي اذانش، بر بلنداي گلدسته هاي هزار و چهار صد ساله، به ياد عاشورا و عاشوراآفرين زنده مانده است. و اين نه از آن رو است كه حسين ـ كـه جـان شـيـفـتـگـان بـه فـدايـش بـاد ـ شـاگـرد مـكـتـب رسول و جگرپاره بتول (س) است، بلكه خود اسلامِ محض است؛ و لحظه لحظه زندگي اش آيـيـن زنـدگـي و عـاشـورايـش نـه يـك حـركـت سـيـاسـي و حـادثـه نـظـامي كه تمام و كمال و بي كم و كاست يك مكتب و فرهنگ غني است و نمايشي عظيم از معارف بلند اسلام.

قـيـام آفـريـنـان و مـرزبـانان فرهنگ شيعي از دير زمان از عاشورا الهام مي گرفتند و امت اسلام را با نام و ياد حسين (ع)، عليه ستمگران برمي انگيختند. به ويژه يادش به خير آن آفـتـاب جـمـاراني كه تا برآمد، ظلمت يلدايي اين قبيله سرآمد و دريايي از انديشه هاي نـاب حـسـين (ع) را پيش چشم ما گسترد و خود نمودي از روح حماسي او بود. و نامش هميشه سبز اين سيّد خراساني و رهبر فرزانه، حضرت آيت اللّه خامنه اي، كه ستاره زُهره نماي آن مـاه و فـارغ التـحـصـيـل آن دانـشـگـاه و واژه واژه اش گـوهـر هـمـان دريـاست، [1] سـال جـديـد را سـال عزت و افتخار حسيني ناميدند تا نماد عيني و سرمشق ماندگارِ ملّت و مسئولان باشد. معظّم له در راز اين نامگذاري فرمودند:

((ايـن سـال، سـال ((عـزّت و افـتـخار حسيني)) است؛ اين عزّت، چگونه عزتي است؟ اين افتخار، افتخار به چيست؟

از سـه بـُعـد و بـا سـه ديـدگـاه اين نهضت عظيم حسيني را مي شود ديد؛ در هر سه بُعد، آنـچه كه بيش از همه چشم را خيره مي كند، احساس عزّت و سربلندي و افتخار است. يكي حركت انقلابي و اصلاحي، دوم تجسم و تبلور معنويت و اخلاق و بُعد سوم فجايع، مصيبت ها و غصّه ها و خون دل هاي عاشوراست.