به همان مقدار كه تفسير صحيح از عاشورا سازنده، حيات بخش و حركت آفرين است، برداشت نادرست و منحرف كردن آن از مسير واقعي مي تواند مخرب و مخدر باشد و حداقل جامعه را بر خلاف هدف امام حسين (ع) دچار ركود و رخوت نمايد.

شهيد مطهري به اين بخش اهتمام ويژه ورزيده و در خرافه زدايي از نهضت پاك حسيني حساسيت فوق العاده نشان داده است. ايشان معتقد است در پاس داشت قيام كربلا بايد كليدشخصيت امام حسين (ع) را پيدا كرد و آن را اسوه جاويد قرار داد و «كليد شخصيت حسين حماسه است، شور است، عظمت است، صلابت است، شدت است، ايستادگي است، حق پرستي است.» [1] .

و هر امري كه اين نهضت اصيل را از مسير تعيين شده جدا كند انحراف و گمراهي است كه يكي از نشانه هاي عقب ماندگي و عدم رشد اجتماع است. ايشان با نگاه به روزگاري كه در آن به سر مي برد چنين آفتي را در تفسير و رويكرد به قيام امام حسين (ع) مشاهده مي كرد وروشن است اين خطري نيست كه اينك از آن، كاملاً در امان باشيم:

«واقعه تاريخ كربلا از آن نوع حوادث است كه درا ثر عدم رشد اجتماع، مسخ و معكوس شده است، تمام عظمتها و زيباييهايش فراموش شده، حماسه و شور و افتخاراتش محو شده و به جاي آنها زبوني و ضعف و جهالت و ناداني آمده است. اين نشانه عدم رشد اين ملت است براي حفظ و نگهداري تاريخ با عظمت و پر افتخار خويش.» [2] .