نـظـم در لغـت بـه مـعـنـاي آراسـتـن، بـرپاي داشتن، ترتيب دادن كار، چيزي را به چيزي پـيـونـد دادن و رشـتـه مـرواريـد اسـت. [1] انـضباط نيز در لغت به معناي نظم و انتظام، ترتيب و درستي، عدم هرج و مرج، سامان پذيري و آراستگي، [2] و در اصطلاح نظامي به معناي، پيروي كامل از دستورهاي نظامي. [3] .

هـر كـاري نـظـم خاص خود را مي طلبد و هر فرد و گروهي برنامه ويژه اي دارد كه ممكن است به كار گروه ديگر نيايد، چنانچه هر يك از اشياء و پديده ها نيز نظمي دارند كه در ديگر اشياء يافت نمي شود و يا بكار نمي آيد. نظم در رئيس، خوب اداره كردن و دستور دادن و نظم در زيردست، خوب اجرا كردن است.