نداشتن استراتژي بلند مدت: مي گويند ژاپني ها براي تدوين اقتصاد كشورشان، صد مـيـليون دلار هزينه كردند و 400 استاد دانشگاه را بكار گرفتند و در نهايت صد صفحه استراتژي براي اقتصاد كشور خود نوشتند. امروزه فقدان يا روزمره بودن استراتژي در اقتصاد كشور ما يكي از آسيب هاي جدي برنامه ريزي است.

ضـعـف تـدبـيـر: يـكـي از بـهـتـريـن جـاهايي كه بايد تدابير برجسته در آن منعكس شود بـرنـامـه ريـزي اسـت. از ايـن رو لازم است مسئولين تدوين برنامه هاي كشور، تدابيري بينديشند تا از بيشترين حجم نظرات متخصّصان و حتي مردم خوش فكر استفاده گردد.

عـدم تـوجه به منافع كلان نظام: به هنگام تدوين برنامه، به ويژه برنامه بودجه، چـانـه زنـي هـا بـراي دريافت سهم بيشتري از بودجه شروع مي شود. بسيار مناسب است تدبيري انديشيده شود تا از اين چانه زني هاي غير ضروري جلوگيري گردد و به جاي آن مـبـاحـث اسـتـراتـژيـك (راهـبـردي) در خـصـوص بـرنـامـه بـه عمل آيد.