ضبط اموال دولتي

در ايـّام حكومت معاويه كاروان بزرگي از كشور (يمن) از طريق (مدينه) عازم (شام) بـودنـد. آنـان انـواع مـتـاع هاي خوراكي، آرايشي، پوشاك، و عطريات و... را به همراه داشـتـه، و در واقـع امـوال دولتـي يـمـن بـود كـه بـه خـزانـه دمـشـق حمل مي شد، تا معاويه به دلخواه خود از آنها استفاده كند و....

امام حسين افراد كاروان را وادار كرد كه متاع هاي خويش را در مدينه تخليه نمايند، و سپس كرايه آنها را داد و نامه اي بدين مضمون به معاويه نوشت:

از حـسـيـن بـن عـلي بـه معاوية فرزند ابوسفيان، بعد از سپاس به درگاه الهي، اين را بـدان كه از يمن كارواني حامل متاعهاي مختلف از انواع پارچه ها، عطريات، مشك و عنبر، و امـوال ديـگـر بـودنـد كـه آنـهـا را بـه خـزانـه تو در دمشق بياورند، تا از طريق تو بين فـامـيـلهـايـت تـقـسـيـم گـردد، مـن بـه آنـهـا نـيازمند بودم، لذا همه را ضبط كردم والسّلام. [1] .

چـون مـعـاويه از اين واقعه باخبر شد، شديداً خشمگين گشت، و اين كار را دخالت در امور اجرايي حكومت دانست، و به امام حسين نامه نوشته و اعتراض كرد و....