انديشه هاي بيگانه از دو طريق نفوذ مي كنند: يكي از طريق دشمنان، هنگامي كه يك نهضت اجتماعي اوج مي گيرد و جاذبه پيدا مي كند و مكتب هاي ديگر را تحت الشعاع قرار مي دهد، مـكـتـب هـاي ديگر براي رخنه كردن در آن و پوساندن آن از درون، انديشه هاي بيگانه را كه با روح آن مغاير است وارد آن مي كنند و آن مكتب را از اثر و خاصيت مي اندازند و يا كم اثـر مـي كـنـنـد. ديگر از طريق دوستان و پيروان: گاهي پيروان مكتب به علت ناآشنايي درسـت بـا مـكتب، مجذوب سلسله نظريات و انديشه هاي بيگانه مي گردند و آگاهانه يا ناآگاهانه آن نظريات را رنگ مكتب مي دهند و عرضه مي كنند.