[1] آقا محمد علي بن آقا محمد باقر بهبهاني متوفي (1216) هجري در کرمانشاه و از بزرگان علماء عصر خويش بوده است. از کربلا به کرمانشاه هجرت کرد و در همان جا درگذشت. القابي که در کتابهاي تراجم به ايشان داده‏اند، نشان از جامعيت و برازندگي کامل او دارد: مانند: عالم، عامل، فاضل کامل، محقق، مدقق، فقيه، اصولي، رجالي، بارع، متکلم، متبحر، متفنن.... از ايشان تأليفاتي به جاي مانده که کتاب «مقامع الفضل» معروفترين آن است. اين کتاب مطالب مشکله بسياري از فقه و تاريخ و غيره را در بر مي‏گيرد و گواه جامعيت و تبحر علمي اوست. لذا بيشتر به نام اين کتاب معروف است - کتاب به فارسي است و در سال 1275 و 1316 در ايران به چاپ رسيده است - و «صاحب مقامع» ناميده شده است: رک: ريحانة الادب، ج 3، ص 398؛ طرائق الحقايق، ج 1، ص 98؛ روضات‏الجنات، ج 7، ص 142؛ قصص‏العلماء، ص 199 ضمن شرح حال آقا محمد باقر بهبهاني؛ الذريعة، ج 22، ص 14.

[2] مناسب است جهت اطلاع ذاکران متعد و خداترس، برخي از مأخذ و مدارک معتبر - که در مقتل و تاريخ نگاشته شده - ذکر گردد. البته با اين تذکر که نقل اين منابع، به معناي پذيرش تمامي مطالب آنها نيست. و ناقل مي‏بايست داراي اطلاعات و تبحر ويژه‏اي باشد که مطالب سقيم آن را تشخيص دهد. ولي به هر صورت بزرگان به اين مأخذ استناد کرده‏اند و آنها را در نقل وقايع، قابل اعتناء دانسته‏اند. احتياط آن است که به مشترکات آنها توجه شود و از متفردات پرهيز گردد. 1- ارشاد شيخ مفيد. 2- تاريخ، ابن اعثم کوفي. 3- تاريخ، طبري. 4- تاريخ، يعقوبي. 5- تذکرة الخواص ابن جوزي. 6- امالي، شيخ صدوق. 7- مقتل، خوارزمي. 8- الاخبار الطوال، دينوري. 9- روضةالواعظين، فتال نيشابوري. 10- کشف الغمه، اربلي. 11- الملهوف، سيد بن طاووس. 12- مروج‏الذهب، مسعودي. 13- مقاتل الطالبين، أبي الفرج اصفهاني. 14- اعلام الوري، طبرسي. 15- انساب الاشراف، بلاذري. 16- تاريخ، ابن عساکر. 17- کامل، بهائي. 18- مناقب، ابن شهر آشوب. 19- الامامه و السياسة، دينوري. 20- کامل، ابن اثير. 21-حياة الامام الحسين، باقر شريف قريشي. 22- نفس المهموم، محدث قمي. 23- روضةالصفا، مير خواند. 24- مثير الاحزان، ابن نما. 25- مطالب السؤول، ابن طلحة. 26- لواعج الاشجان، سيد محسن امين عاملي. 27- حبيب السير، خواند مير. 28- عوالم، عبدالله بن نورالله. 29- البداية و النهاية، ابن کثير. 30- بحارالانوار، علامه مجلسي.