توجه به چند فراز از روايات كه ناظر به اين دو مقام است خالي از لطف نيست:

فضل بن شاذان از داودبن كثير نقل مي كند كه گفت خدمت امام صادق (ع) عرض كردم:«أنتم الصلاةفي كتاب اللَّه عز و جل و أنتم الزكاة و أنتم الحج؟» آيا منظور از نماز و زكات و حج در قرآن شما هستيد؟ حضرت فرمود اي داود نمازي كه در كتاب خدا آمده،ما هستيم و روزه، ما هستيم و حج، ما هستيم،و شهر حرام،ما هستيم و بلد حرام ما هستيم.ما كعبه خداييم و ما وجه اللهيم كه خداوند فرموده فأينما تولو فثم وجه الله و ما آيات و بينات الهي هستيم. [1] .

باز در روايتي ديگر از فضل بن شاذان به اسنادش از امام صادق (ع) نقل مي كند كه حضرت فرمود نحن اصل كل خير و من فروعنا كل بر و من البر التوحيد و الصلاة و الصيام و... [2] .

البته اين روايات تأويلاتي دارد ولي اگر ظاهر آنها اخذ شود از مقام اثبات فاصله زيادي مي گيرد.


يا در رواياتي از امام موسي بن جعفر (ع) نقل شده كه فرمودند ((ان الله جعل قلوب الائمة مورد لارادته فإذا شاء شيئا شاؤه و هو قوله و ما تشاؤن إلا ان يشاء الله)) خداوند دلهاي ائمه معصومين(ع) را جايگاه اراده خويش قرار داده است. پس هرگاه او چيزي را بخواهد آنها نيز خواهند خواست. [3] .

و يا در يكي از دعاهاي رجبيه كه منتسب به ناحيه مقدسه شده،آمده است: أللهم اني أسئلك بمعاني جميع ما يدعوك به ولاة أمرك المأمون علي سرك المستبشرون بأمرك. الواصفون لقدرتك، المعلنون لعظمتك. أسئلك بما نطق فيهم من مشيتك فجعلتهم معادن لكلماتك و أركانا لتوحيدك و آياتك و مقاماتك التي لا تعطيل لها في كل مكان يعرفك بها من عرفك«لافرق بينك وبينها الا أنهم عبادك وخلقك». [4] .

مخصوصا توجه به جملات اخير اين دعاي عارفانه حايز توجه است. و يا جملاتي در دعاهاي ديگر در شأن و منزلت اعمه عليهم السَّلام آمده است همانند اين فراز كه در دعاي ائمه بقيع خوانده مي شود«السَّلام عليكم يا خزان علم اللَّه و حفظه سره و تراجمه وحيه» [5] كه درك صحيح و عميق اين جملات به سادگي ميسر نيست و حداقل فاصله ذاتي بسياري كه ميان معصوم و مردم وجود دارد، به خوبي آشكار مي سازد.