حـيـات بـخـشـيدن به نماز و زكات و امر به معروف و نهي از منكر، بُعد ديگري از احياگري قيام عاشوراست. هم در سخنان امام حسين (ع) مطرح است، هم در زيارتنامه آن حضرت و شهيدان ديگر، تـعـابـيـري چـون اقـامـه نـماز، ايتاء زكات، امر به معروف و نهي از منكر، اطاعتِ خدا، جهاد في سـبـيل الله، دعوت به سبيل الله، نصرتِ فرزند پيامبر، ايمان به خدا و... ديده مي شود. اين فراز معروف در زيارت امام حسين (ع) گوياي اين حقيقت است:

(اَشـْهـَدُ اَنَّكَ قـَدْ اَقـَمْتَ الصَّلاةَ وآتَيْتَ الزَّكاةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوتِه وَ جاهَدْتَ فيِ اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ) [1] .

مـشابه اين جمله، در زيارت حضرت مسلم بن عقيل، زيارت وارث، زيارت عاشورا، و زيارتنامه هاي ديگر هم آمده است.

تـكـريـم و تـعـظـيم شعائر الهي، مايه حيات دين است. آنچه در سايه قيام حسيني به دست آمد، تـفـكـيـك صـف كـسـانـي بـود كه با جوهر دين و حقيقت نماز و قرآن مأنوس بودند، از آنان كه با پـرداخـتـن بـه شـكـل ظـاهـري ايـن برنامه ها، باطن وحقيقت دين را زير پا گذاشته بودند. نماز راسـتـيـن آن است كه پيوندي عاشقانه ميان بنده و خدا ايجاد كند و نمازگزار را در (صراط دين) قرار دهد. در سپاه كوفه و مجموعه خلافت اموي هم گرچه بظاهر نماز و تلاوت قرآن و رفتن به حج و امثال اينها بود، ولي در عين حال، غرق در فساد و گناه و عيّاشي بودند و دستانشان به خون پـاكـان آلوده بـود. ايـن نـشـان مـي داد كه نماز و حج و عبادت و تلاوتشان فاقد روح و حقيقت است. حـسـيـن بـن عـلي (ع) بود كه به اين شعائر و سنن ديني روح و حيات بخشيد و حق آنها را ادا كرد. ايـنـكـه در زيـارت او مـي خـوانـيم (تَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِه) يعني آنكه ديگران هم تلاوت قـرآن مـي كـردنـد، ولي از حقيقت قرآن فاصله داشتند. تلاوت واقعي قرآن، تلاش براي احياي تـعاليم آن در متن جامعه است، كه امام حسين (ع) به آن پرداخت و دستاورد نهضت عاشورا بود. در سايه طرح صحيح دين و قرآن از زبان عاشورائيان، آن باطلهاي آراسته و فريبهاي رنگ آميزي شده به دين هم رنگ باخت.

امام خميني (ره) مي فرمايد:

(سـيدالشهدا چون ديد اينها دارند مكتب اسلام را آلوده مي كنند، با اسم خلافت اسلام، خلافكاري مـي كـنـنـد و ظـلم مـي كـنـنـد و ايـن مـنـعـكـس مـي شـود در دنـيـا كـه خـليـفـه رسـول الله اسـت كـه دارد ايـن كارها را مي كند، حضرت سيدالشهداء (ع) تكليف براي خودشان دانستند كه بروند و كشته هم بشوند و محو كنند آثار معاويه و پسرش ‍ را.) [2] .

نيز از سخنان اوست: (شهادت حضرت سيدالشهدا(ع) مكتب را زنده كرد، خودش ‍ شهيد، مكتب اسلام زنده شد و رژيم طاغوتي معاويه و پسرش را دفن كرد.) [3] .

و در اينكه نهضت كربلا احياگر دين بود، مي فرمايد:

(سيدالشهدا(ع) به داد اسلام رسيد، سيدالشهدا(ع) اسلام را نجات داد.) [4] .