مـقـصـود از ايـن عـنـوان، تأثـيـري است كه (عاشورا) در حركتهاي تاريخي، بينش تاريخي، تجزيه و تحليل حوادث، چه در زمان نزديك به عاشورا داشته، يا مي بايست داشته باشد، چه تأثيري كه در زمانهاي بعد تا عصر حاضر داشته و دارد يا مي تواند داشته باشد.

هـر حـادثـه تـاريـخـي، مـوجـي از آثـار و پـيـامـدهـاي مـخـتـلف بـرمـي انـگـيـزد، يـا حـدّاقـل زمـيـنـه مـوج آفـريـنـي در آن است؛ به شرط آنكه جوهره حادثه، هم شناخته و هم شناسانده شـود. در ايـن صـورت اسـت كـه تـاريـخ، از (نـبـش قـبور) يا (غيبت مردگان) يا (نقّالي وقايع گذشته) درمي آيد و اهرمي حركت آفرين و منبعي الهام بخش مي گردد.

بـا ايـن تـوضـيـح، عـنـوانِ پـيـام تـاريـخـي عـاشـورا تـنـهـا شـامـل پـيام هاي صريح عاشورا به تاريخ آينده نمي شود، بلكه شناخت نيروي نهفته در بطن حـادثـه براي الهام گيري در زندگي فردي و اجتماعي و درسهاي روشنگر به آيندگان را نيز دربـرمـي گـيـرد. بـا ايـن ديـدگـاه است كه عاشورا از حالتِ (حادثه اي در گذشته) درآمده، صورتِ (ذخيره اي از هدايتها، درسها و عبرتها براي آيندگان) به خود مي گيرد و ما مي توانيم از عاشورا (پيام)بگيريم و (درس) بياموزيم و (عبرت) بگيريم كه بسي مهمتر است، نكته اي كه در سخنان ارزشمند و هشداردهنده مقام معظم رهبري مورد تأكيد مكرّر بود و فرمود:

(... از درسهاي عاشورا مهمتر، عبرتهاي عاشورا است!)

تـوجـّه بـه نـقش انسانِ آگاه و متعهّد در ساختن تاريخ وتأثير گذاري در روند حوادث تاريخي مـهـمّ اسـت. از ايـن رهـگـذر مـي توان انسانها را به قدرت تأثيرگذاري و حركت آفريني شان تـوجـّه داد و از ايـنكه صرفا تابع جريانات تاريخ و موج آفرينان اعصار باشند و براي خود اراده و تـوانـي قـائل نـبـاشـنـد، آنـان را بـه نـيـروهـاي تـأثـيـرگـذار و فـعـّال در ايـن عرصه تبديل كرد. مسلّما در شب تاريك تاريخ، آن تك شمعهايي كه روشنايي مـي بـخشند و اميد آفريده، (راه) را مي نمايانند، بسياري را به شمع بودن و سوختن و راه نشان دادن مي كشانند.

نـقش (الگو) و(پيشتاز) در پديده هاي تاريخي روشن است. در مسير تحّولات اجتماعي نيز خيلي هـا در پـي رفتن اند، اما (پيشرو) ندارند. قافله سالاران تاريخ، آنانند كه با ايمان به اراده خـويـش و شـنـاخـتِ (جـا)ي هـرگـام و اقـدام بـه مـوقـع بـه تـكـليـف تـاريـخـي خـويـش عمل مي كنند و تاريخساز مي شوند.

نـهـضـت عـاشـورا از ايـن ديـد نـيـز پـيـوسـتـه بـراي بـشـريـت جـويـاي كـمـال و آزادي و عـزّت، پيام داده است و صداي (هل من ناصر) كربلا، در رواق تاريخ، تا ابديّت به گوش ‍ مي رسد.