رسـالت تـبـيـيـن (مـكـتـب)و تـصـحـيـح بـاورهـاي مـردم در مـسـائل عقيدتي وبينشي، بر عهده (امام)است. امامان با سخن وعملشان هم صورت صحيحي از اعتقادات را تـرسـيـم مي كنند، هم با انحرافات عقيدتي مقابله ومبارزه مي كنند. اينكه توحيد ناب چيست و خداباوري وعقيده به مبدأ ومعاد چه نقشي در زندگي دارد وشيوه انبيا ومرامشان كدام است وتداوم خـط رسـالت در قـالب (امـامـت)چـگـونـه اسـت وديـن چـيـسـت واهـل بـيـت (ع) كـيـانـنـد و چـه مـسـؤوليـتـي دارنـد و وظـيـفـه امـت در قـبـال امـام چـيـسـت، هـمـه وهـمـه جـلوه هـايـي از (پـيـامـهـاي اعـتـقـادي) عاشوراست واگر به قيام سـيـدالشـهـداء(ع) از ايـن ديـدگـاه بـنگريم، درسهاي عظيمي را خواهيم آموخت وعاشورا را كلاس درسي خواهيم يافت كه در سخنان امام وعاشوراييان، متجلي است.

حـتـي رجـزهـاي اصـحـاب امـام وخـطـبـه هـاي امـام واهـل بـيـت چـه قبل از شهادت وچه در مقطع اسارت، پر از نكته هاي عقيدتي است.

عـلاوه بـر بـعـد نـظـري وتـبـيـيـن خـطـوط اصـلي وروشـن ديـن، تـجـلي ايـن بـاورهـا در عـمـل آنـان، جـلوه ديگري از بعد اعتقادي مسأله است. مثلا(توحيد) را نه صرفا از بعد نظري، بلكه توحيد در عبادت واطاعت را نيز در صحنه عاشورا وانقلاب امام حسين (ع) مي توان ديد واين، بسي آموزنده تر وتأثيرگذارتر از جنبه فكري وذهني مسئله است. عقيده به خدا و قيامت، نه تـنـهـا بـه صـورت يـك بـاور خشك ذهني، بلكه منشاء اثر در زندگي فردي و اجتماعي مسلمان مطرح است وتلاشهاي او را حتي در صحنه مبارزه، جهت مي دهد. اعتقاد به امامت نيز، نه صرفا در حد يك بحث كلامي واحتجاجات قرآني وحديثي در مورد اينكه پس از پيامبر، چه كسي خلافت دارد، بـلكه به عنوان نظام سياسي وپذيرش ‍ ولايت پيشواي صالح وخط مشي منطبق بر قرآن وسنت رسول واينكه چه كسي شايسته زمامداري امت اسلامي است، مطرح است.

جـايـگـاه اهـل بـيـت پـيـامـبـر(ص) در جـامـعـه اسـلامـي، نـيـز از هـمـيـن زاويـه قـابـل طـرح است ونيز اصل مسأله رسالت حضرت محمد(ص) و قرآن و وحي و شفاعت و... هر كدام بـه نـحـوي كـه داراي (پـيام)است، در نهضت عاشورا مورد مطالعه قرار مي گيرد. تنها در اين صورت است كه حركت عاشورايي در امتداد زمان، گسترش ودوام مي يابد ونسلهاي امروز و آينده را مورد خطاب قرار مي دهد وهدايتگر مي شود.

بـعـد اعتقادي كربلانبايد مورد غفلت قرار گيرد، هم محتواهاي عقيدتي كه در مجموعه اين حماسه مـتـجـلي اسـت، هـم اسـاس نـهـضـت كـربـلا كـه بـراي حـفـظ بـاورهـاي نـاب از زوال تـحريف بود. اين هدف مهمّي بود كه شهيد بزرگي همچون اباعبدالله الحسين (ع) فداي تحقق آن شد. امام خميني (قدس سره)مي فرمايد:

(شـخـصـيـت عـظـيـمـي كـه از عـصـاره وحـي الهـي تـغـديـه ودر خـانـدان سـيـد رسـل مـحـمد مصطفي وسيد اولياء علي مرتضي تربيت ودر دامن صديقه طاهره بزرگ شده بود، قـيـام كرد وبا فداكاري بي نظير ونهضت الهي خود، واقعه بزرگي را به وجود آورد كه كاخ ستمگران را فروريخت ومكتب اسلام را نجات بخشيد.) [1] .

ودر جاي ديگر درباره ماهيت ضد اسلامي وعقيده برانداز حكام اموي كه حسين بن علي بر ضد آنان قيام كرد، مي فرمايد:

(بـه اسـم خـلافت رسول الله، بر ضد رسول الله قيام كرده بودند، فريادشان لااله الاالله بـود وبـر ضـد الوهـيـت قـيـام كـرده بـودنـد. اعـمـالشـان، رفـتـارشـان رفـتار شيطاني، لكن فريادشان فرياد خليفه رسول الله!) [2] .

در سـخـنـان امـام حسين (ع) وياران او، مفاهيم بلندي از اعتقادات در محورهاي خداشناسي، رسالت انبياء، نقش وحي و قرآن در زندگي، اصالت دين و گمراهي بدعتگذاران، زندگي ابدي وحيات پـس از مـرگ، بـهـشـت وجـهـنـم، حساب و اجر و عذاب، شفاعت، حقانيت امامان براي ولايت وخلافت، وظـيـفـه مـردم نـسـبـت بـه حـجـج الهـي، نـفـاق دنـيـاپـرسـتـان، مـلعـبـه بـا عـقـايـد ديـني براي اغفال مردم و... ديده مي شود كه جاي مطالعه دارد.