با توجه به آنچه در باب نگراني ها گفته شد، ضرورت عنايت خاص به چگونگي برگزاري مجالس و نقش علما و دانشمندان و افراد آگاه در اين ميان روشن مي گردد. زيرا اين فرزانگان هستند كه نبايد بگذارند عوام هر كاري كه مي خواهند بكنند، به گونه اي كه در قضيه عزاداري احياناً خواص تابع عوام گردند، نگذارند كه دروغ و داستان هاي ساختگي و بي محتوا و مخالف با شأن ائمّه در مجالس و اشعار راه يابد و از حركات مخالف شريعت مانند قمه زني، پريدن از آتش و ريخت و پاشهاي اسراف گونه، جلوگيري شود.

در اين راستا چند حركت لازم است:

1. معرفي منابع معتبر و قابل استفاده در قيام حسيني. همچنين نقد و بررسي كتاب هايي كه به نقل جعليات و خرافات پرداخته اند.

2. توجيه مردم از طريق بيانيه ها و دستگاه هاي ارتباط جمعي و ايجاد حساسيت لازم نسبت به وقايع دروغ و ساختگي. تا خود مردم نسبت به حركت هاي منفي حساسيت نشان دهند و از شركت در مجالس اين چنيني خودداري كنند.

3. تأكيد بر حداكثر استفاده از مجالس عزاداري در جهت ارشاد و هدايت مردم بويژه در روزهاي تاسوعا و عاشورا كه اجتماعات بيشتر است و فرصت تبليغ ممكن و استثنايي است.

4. رعايت احكام و مقررات اسلام و توجه به اهميت آن در عزاداري ها حتي دستورات مستحبي از قبيل: نماز اول وقت و نماز جماعت و نپوشيدن لباس هاي بدن نما در مجامع عمومي، و رعايت حال فقرا و مستمندان در اطعام ها.

5. مبارزه تبليغاتي نسبت به حركات مخالف شئون اسلام مانند قمه زني و از آتش پريدن و يا برخي از شبيه خواني ها.

6. برگزاري جلسات و مجامع توجيهي در چند نوبت در سال براي مداحان و ذاكرين و روضه خوان ها و آشنا ساختن آنان به اهداف و فلسفه حسيني و بازگو كردن خطرات انحراف از فلسفه عزاداري. همچنين دعوت از رؤساي هيئت ها و دسته هاي عزاداري در جهت تبيين اهداف و پيشگيري از كارهاي دون شأن امام حسين وعزاداري.

7. برگزاري جلسات توجيهي براي طلاب حوزه هاي علميه و يادآوري نكات ياد شده.

8. تشويق شاعران در ارائه اشعار سوزناك با معاني بلند و مطابق با روح نهضت حسيني.

بنابراين بهترين پيشنهاد براي اصلاح و بهبود وضعيت عزاداري ها، افزون بر بهره گرفتن از صدا و سيما و دستگاه هاي ارتباط جمعي و تأكيد بر آشنايي با فلسفه عزاداري، ارائه راه حل هاي صحيح به طور مثبت است. يعني روش صحيح و درست به مردم و مداحان و ذاكرين و وعاظ ارائه شود و به طور هماهنگ در همه مجامع اهداف نهضت حماسه حسيني بازگو شود و اين حركت تدريجي و آرام و ارشادي باشد و به گونه اي نباشد كه خود اين مبارزه عكس العمل منفي ايجاد كند و نتيجه زيانبار به بار آورد و يا ترديدهايي نسبت به اصل عزاداري به وجود آورد.