زيارت، تشرف به ديدار مزور عنه (امام و يا امام زاده) است. هر ديداري، بر حسب اهميت، شرايط و آدابي دارد همان گونه كه در عرف زمان ما ملاقات و ديدار با بزرگان، با آدابي همراه است، زيارت ائمه (ع) به ويژه سيدالشهدا نيز آدابي دارد. از آن جا كه بحث تفصيلي هر يك از اين آداب، از موضوع و حوصله اين نوشته خارج است، در اين جا به بيان اجمالي آن ها بسنده مي شود.

1. غسل پيش از ورود به حرم. 2. ايستادن بر آستان حرم و خواندن دعا و طلب اذن ورود. 3. نزديك ضريح ايستادن، در صورت امكان. 4. رو به ضريح و پشت به قبله ايستادن، به هنگام خواندن زيارت. 5. سپس دست به قبر گذاشتن. 6. بالاي سر ايستادن. 7. خواندن زيارت هاي مأثور (آن چه از ائمه (ع) رسيده است). 8. خواندن دو ركعت نماز زيارت. 9.طلب حاجت پس از نماز. 10. خواندن مقداري قرآن و هديه كردن ثواب آن به امام. 11.احسان و احترام به خادمان 12. خواندن دعاي وداع، در آخرين زيارت. 13. صدقه دادن.

آن چه بيان شد، برخي از آداب زيارت است كه رعايت آن ها معنويت زيارت را بيش ترمي كند.