وي از جمله افراد گروه هفت نفري بود كه حاضر نشد با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت كند و همواره بر عليه علي عليه السلام فعاليت مي كرد. [1] پس از شهادت اميرالمؤمنين عليه السلام، با معاويه و سپس با يزيد بيعت كرد. پس از يزيد نيز با حجاج بن يوسف كه از طرف عبدالملك


مروان مأمور سركوب عبدالله زبير بود، دست بيعت داد. [2] وي كه براي انجام اعمال عمره در مكه بسر مي برد به حضور امام رسيد و عرضه داشت: پيشنهاد من اين است كه مانند همه ي مردم راه بيعت و صلح را در پيش گيري و از ريخته شدن خون مسلمانان بترسي». امام حسين عليه السلام در پاسخ وي جنايات بني اسرائيل نسبت به پيامبران را متذكر شدند و فرمودند: «عبدالرحمن! از خدا بترس و دست از نصرت و ياري ما برندار». [3] .