عبادت
امام حسين عليه السلام همچون جد و پدر و مادر و برادرش، عابد و زاهد بود. لحظه اي از ياد خدا غافل نمي شد. او در دل شب، اشكها مي ريخت و غالب اوقات شبها را تا صبح به عبادت مي گذراند. تا جايي كه وي را جزو افرادي دانسته اند كه در طول شبانه روز 1000 ركعت نماز مي خواند. [1] .
آن حضرت 25 مرتبه با پاي پياده از مدينه به مكه براي زيارت خانه ي خدا مشرف شده [2] كه در طول اين سفرها غرق عبادت و دعا بود.
روز عاشورا هنگام ظهر نيز حسين بن علي عليه السلام با اصحاب باقيمانده، نماز ظهر را بجاي آورد و نشان داد كه او نماز و عبادت را حتي در حال جنگ و جهاد با دشمن، فراموش نمي كند. [3] .
البته پيرامون فضائل و ويژگي هاي آن حضرت، سخنان و گفته هاي بسياري است كه در گنجايش اين كتاب نيست و خوانندگان را به مطالعه ي كتابهاي سيره، بخصوص پيرامون زندگاني و شخصيت حسين بن علي عليه السلام ارجاع مي دهيم.
پاورقي
[1] الغدير ج 5، ص 25.
[2] جلاء العيون شبر ج 2، ص 27.
[3] کامل ابناثير ج 4، ص 70.