امام حسين(ع) با انتخاب راه ها و منازل رسمي ـ كه تقريبا از ميان آبادي ها مي گذشت ـ براي حركت سپاه خويش از مدينه تا كربلا و آن هم در ايام مباركي همچون ماه هاي شعبان، رمضان و ذي حجه به تحقق اهداف نهضت تسريع بخشيد؛ زيرا فاصله سيصد فرسخي ـ كه شامل بيست و چند منزل مي شد ـ طي يكصد و هفتاد و پنج روز به ويژه توقف چهار ماهه در مكه معظمه (محل تجمع عبادي مسلمانان از سراسر نقاط دور دست) منجر به اين شد كه امام(ع) فرصت اطلاع رساني را بيابد و پيام نهضت را كاملاً تشريح و ابلاغ كند و همچنين اقدام به جذب نيروي انساني نمايد و در نهايت كاروان كربلا را براي به وجود آوردن حماسه عاشورا كاملاً آماده سازد؛ حتي كشاندن 30 هزار نفر از سپاه دشمن به كربلا، خود يكي از تدابير فرهنگي امام(ع) به حساب مي آيد؛ كه مبادا كشته شدنش مخفيانه صورت گيرد، بلكه در مقابل مشاهده ديدگان 30 هزار نفر قرار گيرد تا براي مستندات تاريخي پيام حماسه عاشورا مؤثر افتد.