شهادت سيدالشهداء و ياران و اسارت خاندان حضرت، و مصائب و مظلوميتهاي فراواني كه بر خاندان پيامبر رفت، در آن دوران خفقان و انحراف بني اميه، اسلام را زنده كرد و مخالفين را رسوا نمود،

و در پي آن خداوند متعال توسط ائمه اطهار عليهم السلام، اين حادثه بزرگ را وسيله اي براي بقاء دائمي دين خود قرار داد،

از آن به بعد، در دستورات اسلامي، حمايت همه جانبه اي از جانب اهل البيت عليهم السلام نسبت به شئونات سيدالشهداء صورت گرفته است، تا نام امام حسين و ياد حضرت كه رمز بقاء دين است، هميشه در دلها زنده و پاينده بماند.

خداوند مي خواهد، از طريق سيدالشهداء كه حماسه آفرين و اميد اسلام است، دين خود را زنده نگه دارد، به همين جهت است كه مي بينيد، زيارت قبر امام حسين، در هر زمان مستحب مؤكد است، حتي زيارت حضرت از راه دور، در هر زمان توصيه مي شود، يعني هر روز به ياد حسين باشيم، تربت حسيني شفاست، تا در هنگام بيماري به واسطه سيدالشهداء از خدا حاجت بخواهيم، تربت حسيني، امان از هر ترس و خوفي است، كه همراه داشتن آن فضيلت دارد، حتي در نماز سجده بر مهر حسيني فضيلت مضاعف دارد، هنگام نوشيدن آب، سلام كردن بر حضرت و نفرين بر قاتلين او ثوابهاي بزرگ دارد، در روزهاي بزرگي كه معمولا بايد بياد خدا بود، زيارت امام حسين، راه تقرب بخدا معرفي شده است مثل شبها و روزهاي جمعه، ماه رمضان، شبهاي قدر، شب نيمه شعبان، عيد فطر و قربان، روز عرفه و مانند آن،

و در اين ميان، برقراري مجالس عزاي سيدالشهداء و گفتن شعر و گريه كردن و گرياندن و ذكر مصائب حضرت، با آنهمه تأكيدات و توصيه هاي فراوان حكايت از اين هدف مقدس الهي دارد كه خداوند مي خواسته است سيدالشهداء و امور مربوط به او را ضامن بقاي اسلام ناب محمدي گرداند، و حسين را خون خود قرار دهد، كه در كالبد مردم، موجب حيات ديني آنها باشد.

اينك شما را به نمونه اي از صدها حديث و روايت كه در مورد شئونات و مسائل مربوط به سيدالشهداء وارد شده است راهنمائي مي كنيم.

افسوس كه اين كتاب حاضر، مجال آن را ندارد تا تعداد بيشتري از آنهمه روايات را براي شما عاشقان حضرتش ارائه دهيم، چرا كه انسان تا آنهمه روايات و انبوه فضائل و توصيه ها را در مسائل مذكور، با تعابير و عناوين مختلف مشاهده نكند به عظمت مسأله آگاه نخواهد شد، و ما براي موفقيت هر چه بيشتر در ارائه اين منظور سعي كرده ايم از روايات متعدد، مطالب گوناگون را فهرست وار در دسترس شما خوانندگان قرار دهيم.



كنگره عشق نيست منزل هر بوالهوس

طاير آن آشيان جان حسين است وبس



قله قاف وجود منزل عنقا بود

بر سر اين آشيان پر نگشايد مگس



پايه اوصاف او فوق اشارات ماست

رفعت اين پايه نيست افئده رادسترس



محفل ايجاد را اوست چراغ ابد

تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس



گشت چو كرب و بلا عارج معراج عشق

روح امينش فشاند گرد ز سم فرس



او قفس تن شكست تا به قفس ماندگان

در پي او بشكنند قالب تن را قفس



كشته بسي ديده ام در هوسي داده جان

زنده چو او كس نديد كشته به ترك هوس



رفت و شد اندر پي اش قافله دل روان

ما پي اين كاروان شاد به بانگ جرس



اي شه با فر و نور، عرش مقام تو را

لامسه عقل ما، دم زند از لايمس



بحر ثناي تو را قبول نبي زورق است

جنبش ما اندر او جنبش خار است وخس



كشته غفلت بود هر كه تو را كشته خواند

اي دم جان پرورت زنده دلان رانفس