امام باقر عليه السلام فرمود: امام حسين يك روز قبل از يوم التروية از مكه خارج شد، عبدالله ابن زبير حضرت را مشايعت كرده گفت: يا اباعبدالله هنگام حج است، شما به عراق مي رويد؟! حضرت فرمود:

اي پسر زبير اگر من كنار فرات دفن شوم، خوشتر است نزد من از اينكه كنار كعبه دفن شوم [1] ،

مؤلف گويد: امام حسين عليه السلام در اين جمله كوتاه به مطالبي اشاره فرمود: 1 - اينكه حضرت مي داند كه در كربلا شهيد و دفن خواهد شد

2 - اينكه بني اميه حضرت را رها نخواهند كرد حتي در كنار خانه خدا.

3 - احترام خانه خدا لازم است، حتي از مثل حسين ابن علي عليه السلام هنگام خروج بر يزيد و هنگام حج،

4 - از آنجا كه اين عبدالله ابن زبير سه سال بعد خروج كرد و در همين خانه خدا متحصن شد و سبب گرديد كه دو بار بواسطه او خانه خدا آتش بگيرد و مورد اهانت قرار گيرد، يكبار در اواخر عمر يزيد و يكبار در زمان حجاج، گويا اين فرمايش امام حسين اشاره به آينده اين ناجوانمرد و تذكري است به او كه حريم خانه خدا را حفظ كند.



رفتي بپاس حرمت كعبه به كربلا

شد كعبه حقيقي دل، كربلاي تو



اجر هزار عمره و حج در طواف توست

اي مروه و صفا به فداي صفاي تو